فناوری عامل پیشران این تغییر خواهد بود اما تغییر در چهار زمینه شکل داده خواهد شد. خودروهای سال ۲۰۲۵ اینگونه خواهند بود:
خودروهای آینده | خودروهای در حال تغییر
خودروهای سال ۲۰۲۵ مشابه خودروهای امروز نخواهد بود. ذیلاً برخی روندهایی که نحوه رانندگی ما را تغییر می‌دهند ذکر شده‌اند.
روند شماره ۱: بنزینی، برقی
نگرانی‌ها در مورد گازهای گلخانه‌ای و آلودگی محیط‌زیست صنعت خودرو را از منظر نوع سوخت مورد استفاده خودروها تغییر می‌دهد. قوانین موجود در خصوص انتشار گاز دی‌اکسید کربن خودروسازها را مجبور می‌کند تا موتور خودروها را کاراتر کنند. تا سال ۲۰۲۵ بیست و پنج درصد خودروها موتورهای الکتریکی خواهند داشت (این عدد در حال حاضر ۵ درصد است). اما بیشتر این خودروها هیبریدی خواهند بود و %۹۵ خودروها همچنان بر سوخت فسیلی- به عنوان سوخت یکی از موتورهای خود- متکی خواهند بود. این بدان معناست که خودروسازها باید موتورهای درون‌سوز را بسیار کاراتر سازند تا بتوانند با استاندارهای جدید مطابقت داشته باشند.
توسعه منابع جایگزین انرژی همانند پیل‌های سوختی به افزایش کارایی کلی صنعت منجر خواهد شد اما این در صورتی است که مردم بتوانند از عهده هزینه آنها برآیند. دولت ژاپن قیمت هدف خودروهای دارای پیل سوختی را برای سال ۲۰۲۵ چیزی حدود ۱۸ هزار دلار تعیین کرده است. اگرچه این خودروها سهم اندکی در فروش کل خواهند داشت اما این هدف قیمتی این امکان را فراهم خواهد آورد تا با خودروهای هیبریدی به رقابت بپردازند.
روند شماره ۲: سبک‌تر کردن خودروها
خودروسازها به منظور افزایش کارایی خودروها همواره به دنبال سبک کردن وزن خودرو بوده‌اند اما استانداردهای سخت‌گیرانه امنیت خودرو عموماً مستلزم قطعات بدنه سنگین‌تر بوده‌اند. این تعارض شروع به فروکش کردن نموده است زیرا شرکت‌ها موادی را کشف نموده‌اند که در عین سبکی، بسیار قوی و مستحکم هستند؛ از جمله آلومینیوم، فولادهای آلیاژی مخصوص و پلاستیک‌های تقویت شده فیبر کربن (سی‌اف‌آرپی).
هرچند این مواد گران هستند. برای مثال سی‌اف‌آرپی اصولاً در خودروهای مسابقه‌ای خاص مورد استفاده قرار می‌گیرد. در طول زمان، فشار برای افزایش کارایی خودرو منجر به افزایش میزان استفاده از آلومینیوم و فولادهای آلیاژی مخصوص خواهد شد.
مواد جدید مستحکم‌تر و سبک‌تر هستند اما برای خودروسازها بسیار گران محسوب می‌شوند.
افزایش هزینه مواد به تناسب وزن
روند شماره ۳: خودروهای خودران
خودروهای خودران که زمانی فقط در فیلم‌‌های علمی- تخیلی دیده می‌شدند در حال تبدیل شدن به واقعیت هستند. خودروهای آینده می‌توانند منجر به کاهش تصادفات جاده‌ای، کاهش ترافیک و افزایش پویایی و قابلیت حرکت برای عده بیشتری از مردم شوند.
رقابت برای راهبری صنعت در این حوزه، بسیار شدید بوده و بین شرکتهایی هم از درون صنعت خودرو و هم از خارج از این صنعت در حال انجام است. خودروهای تماماً خودکار در حال گذراندن آزمایش‌های لازم در جاده هستند و اولین خودروهای تجاری نیمه‌خودکار طی ۱ تا ۲ سال آینده به بازار عرضه خواهند شد.
هرچند این نوآوری ریسک‌هایی را نیز به همراه دارد. واگذار کردن کنترل خودرو به یک نرم‌افزار می‌تواند منجر به مخاطرات امنیتی از منظر هک شدن و یا سایر آسیب‌ها شود و پذیرش مسئولیت چنین ریسک‌هایی چیزی نیست که شرکت‌ها از آن چشم‌پوشی کنند. خودروهای خودرانی که به راننده اجازه مداخله در مواقع اورژانسی را می‌دهند، به نظر یک سناریوی محتمل برای آینده نزدیک می‌رسد.
صنعت در حال تغییر
تغییرات تکنولوژیک در خودروها منجر به تغییرات قابل توجهی در شرکتهایی که این خودروها را تولید می‌کنند نیز خواهد شد.
روند شماره ۴: ارتقای زنجیره تأمین
نیاز به خودروهایی با قابلیت «راندمان بالا در مصرف سوخت» به طرز چشمگیری هزینه قطعات خودرو را – چیزی بیش از ۲۵۰۰ دلار در هر خودرو- افزایش می‌دهد. شرکت‌های تأمین کننده این قطعات می‌بایست راه‌هایی پیدا کنند که همزمان با پایین نگه داشتن قیمت‌ها بتوانند با این فناوری‌های نوین قدم به قدم حرکت کنند. اگرچه این یک چالش است اما فرصت‌هایی نیز پیش روی تولیدکنندگان قطعات خودرو قرار می‌دهد.
هزینه‌های کاهش میزان انتشار دی‌اکسید کربن
میانگین موزون افزایش هزینه به ازای هر خودرو- به دلار
منبع: آی‌اچ‌اس، مصاحبه با شرکت‌ها، مرکز تحقیقات سرمایه‌گذاری جهانی گلدمن ساکس
برای شرکت‌های بزرگ کاهش ریسک به معنای افزایش دادن بودجه تحقیق و توسعه و متنوع‌تر کردن محدوده فناوری‌ها است. در نقطه مقابل، شرکت‌های کوچک می‌توانند تمرکز خود را بر فناوری‌های کلیدی معطوف کنند و در خصوص فناوری‌هایی که خارج از حیطه تخصصی آنهاست به مشارکت با سایر تأمین‌کنندگان بپردازند.
روند شماره ۵: رقبای جدید
با توجه به پیشتازی صنعت نرم‌افزار و صنایع مشابه آن، جای تعجب نیست که شرکت‌های فناوری عرضه کننده محصولات مصرفی، در حال ورود به صنعت خودرو هستند. در حالی که یک خودرو یک تلفن همراه نیست اما تمرکز اینگونه شرکت‌ها بر طراحی، سهولت استفاده، دستیاری خودکار و افزایش عمر باتری منجر به ورود نوآوری‌های جدید به صنعت خودرو خواهد شد.
یک کاتالیزور برای ورود شرکت‌های نوآور در عرصه فناوری به صنعت خودرو می‌تواند این موضوع باشد که میزان قطعات خودروهای الکتریکی یک سوم خودروهای معمولی است و این امر موانع ورود به عرصه صنعت خودرو را برای اینگونه شرکت‌ها کمتر می‌کند.
قطعات کمتر = ساخت آسان‌تر
راننده در حال تغییر
خودروهای آینده توسط دنیای اطراف خود نیز تحت تأثیر قرار خواهد گرفت. گروه‌های جدید از رانندگان و روش‌های جدید رانندگی فرصت‌های نوینی پیش روی خودروسازها قرار خواهد داد.
روند شماره ۶: اینترنت خودروها
اینترنت اشیاء نشان می‌دهد که اتصال وسائل معمولی اطرافمان به یک شبکه چگونه می‌تواند کاربرد ما از آنها را تغییر دهد. اینترنت خودروها نیز کاری مشابه انجام می‌دهد.
خودروهای آینده ، خودورهایی متصل هستند که با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند، نه فقط منجر به کاهش تصادفات و کاهش ترافیک می‌شوند بلکه اثر قدرتمندی بر صنعت خودرو نیز خواهند گذاشت. برای مثال شرکت‌های بیمه روش جدیدی برای نظارت بر رفتار رانندگان خواهند داشت و به رانندگان خوب پاداش داده و هزینه‌ها را بین رانندگان بین سرشکن خواهند کرد. همچنین شرکت‌های هم‌سواری (به اشتراک‌گذاری خودرو) به روشی بهتر می‌توانند خودروهای بیکار را به مشتریانی که نیازمند خودرو هستند تخصیص دهند.
هم‌سواری ممکن است یک موهبت پیچیده برای صنعت خودرو باشد. اکثر خودروهای موجود در سراسر دنیا برای این منظور مورد استفاده واقع می‌شوند که در یک مسیر کوتاه یا یک مسیر مشخص در طول روز جابجا شده و در ۹۵ درصد اوقات بدون استفاده باشند. اگر رانندگان تصمیم بگیرند از مالکیت خودرو صرفنظر کرده و صرفاً در مواقع لازم از خودرو استفاده کنند ممکن است میزان فروش خودرو کاهش یابد.
خودروهای متصل – به ویژه خودروهای خودران- ممکن است روش استفاده مردم از زمان رانندگی‌شان را نیز دستخوش تغییر کنند. در یک تحقیق که در سال ۲۰۱۳ انجام گرفت بیش از ۵۰ درصد پاسخ‌دهندگان اذعان کردند که به هنگام مسافرت با ماشین ترجیح می‌دهند موسیقی گوش دهند، با تلفن صحبت کنند، ویدئو ببیند و یا در اینترنت به جستجو بپردازند.
روند شماره ۷: حرکت به بازارهای نوظهور
در بیشتر اقتصادهای دنیا مالکیت خودرو زمانی شتاب می‌گیرد که درآمد سرانه به محدوده ۱۰ تا ۲۰ هزار دلار وارد می‌شود.
تا سال ۲۰۲۵ بسیاری از کشورهای در حال توسعه برای اولین بار به این سطح از درآمد خواهند رسید که تقاضای زیادی برای خودروهای کوچک‌تر، ارزان‌تر و با هزینه نگهداری کمتر ایجاد خواهد کرد.
برای مثال هند تا سال ۲۰۲۵ سومین بازار بزرگ خودرو- با ۷٫۴ میلیون خودرو- خواهد بود. چین که قبلاً یک جهش بزرگ در خصوص مالکیت خودرو را تجربه کرده، به رشد مالکیت ادامه خواهد داد و پیش‌بینی می‌شود میزان هم‌سواری در آن کاهش یابد.
بازارهای نوظهور رشد آینده را از آن خود خواهند کرد.
وقتی درآمد سرانه افزایش پیدا می‌کند، بازارهای نوظهور سهم اصلی میزان فروش خودروهای نو را به خود اختصاص می‌هند.
نتیجه کلیدی
صنعت خودرو در آستانه یک تغییر بزرگ است. فناوری عامل پیشران این تغییر است که توسط فشارهای قانونی، جمعیتی و زیست‌محیطی شکل داده می‌شود. تا سال ۲۰۲۵ خودرو و دنیای اطراف آن کاملاً متفاوت خواهند بود:
خودرو:خودرو با داشتن موتورهای با راندمان بالا، مواد اولیه سبک‌تر و سیستم‌های رانندگی خودکار، هوشمندتر و کاراتر خواهد بود.
راننده:صنعت رشد خواهد کرد. این رشد از طریق رقابت جدید شرکت‌های فناوری و تأمین‌کنندگانی که قادر به تولید قطعات های‌تک با قیمت پایین هستند حاصل خواهد شد.
صنعت: راننده به خودرو به چشم دیگری نگاه خواهد کرد؛ به عنوان وسیله‌ای برای به اشتراک‌گذاری سواری و فضایی برای استفاده از محتوای رسانه‌ها و برقراری تماس تلفنی. درصد زیادی از این راننده‌ها از بازارهای نوظهور خواهند بود
منبع:فردانما
No tags for this post.