هومیوپاتی، درمان یا تلقین؟

هومیوپاتی یکی از روش‌های درمانی در حیطه طب مکمل است که امروزه در سطح وسیعی در دنیا گسترش‌یافته است. اکنون هومیوپاتی در شبکه درمانی بسیاری از کشورهای پیشرفته به‌عنوان یکی از روش‌های اصلی در درمان بیماری‌های حاد و مزمن مورداستفاده قرار می‌گیرد. انگلیس، آلمان، فرانسه، هلند، سوئد، کانادا، آمریکا، هندوستان، پاکستان و برزیل ازجمله کشورهای پیشرو در زمینه هومیوپاتی هستند.

هومیوپاتی روش درمانی است که قدمتی 200 ساله دارد اما تاکنون مدلی برای توضیح چگونگی عملکرد این روش درمانی ارائه نشده است. در این روش همه علائم بیمار از علائم جسمی تا روحی در نظر گرفته می‌شود تا بر این اساس بتوان داروی مناسبی برای بیمار تجویز کرد که به درمان و درنهایت به از بین رفتن زمینه ابتلا به این بیماری منجر شود.

سال 1374 هومیوپاتی در شورای عالی ارزشیابی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به‌عنوان یک روش درمانی شناخته شد و مورد تأیید قرار گرفت. سه سال بعد نیز دستورالعمل تعیین تکلیف پزشکان هومیوپات از سوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی اعلام شد. انجمن هومیوپاتی ایران سال 1381 راه‌اندازی شد و اکنون بیش از 300 عضو رسمی و 300 عضو افتخاری با این انجمن همکاری دارند. سال 1387 نیز چگونگی فعالیت پزشکان هومیوپات از سوی شورای عالی طب سنتی و مکمل وزارت بهداشت، علوم و فناوری به‌طور نظام‌مند اعلام شد.

هومیوپاتی روش درمانی است که قدمتی 200 ساله دارد اما تاکنون مدلی برای توضیح چگونگی عملکرد این روش درمانی ارائه نشده است.

دکتر شهرام شهابی، دانشیار دانشگاه علوم پزشکی ارومیه که برای نخستین بار مدلی برای مکانیسم عملکرد داروهای هومیوپاتی در بدن ارائه کرده است در گفتگو با خبرنگار سیناپرس می‌گوید: داروهای هومیوپاتی منشأ طبیعی دارد و از مواد گیاهی، حیوانی، معدنی و حتی میکروب‌ها تهیه می‌شود. این روش درمانی می‌تواند در درمان همه بیماری‌هایی که مکانیسم خود ترمیم بدن آن‌ها را درمان می‌کند، تأثیرگذار باشد.

به گفته این محقق، موضوع مهم در این روش درمانی تشخیص داروی مناسب برای بیمار است. در این روش درمانی بیمار درمان می‌شود نه بیماری. به‌عبارت‌دیگر ممکن است دارویی که برای بیمار تجویز می‌شود به‌طور همزمان بیش از یک بیماری را درمان کند.

وی در پاسخ به ادعاهای مطرح‌شده مبنی بر این‌که هومیوپاتی بیشتر جنبه تلقینی دارد می‌گوید: تحقیقات گسترده‌ای در این زمینه انجام‌شده است. از سوی دیگر داروهای هومیوپاتی در درمان نوزادان نیز اثرگذار بوده است. این در حالی است که نمی‌توان گفت در این گروه سنی درمان به روش هومیوپاتی جنبه تلقینی داشته است. اگرچه تاکنون توجیه علمی برای عملکرد داروهای هومیوپاتی وجود نداشته است.

این متخصص می‌افزاید: در این روش درمانی، تشخیص بخصوص در بیماری‌های مزمن زمان‌بر و طولانی است و با همکاری فرد بیمار ارتباط مستقیم دارد. از سوی دیگر مکانیسم عمل داروهای هومیوپاتی توجیه شده نیست. ازاین‌رو در بسیاری از کشورها با تردید نسبت به این روش درمانی نگریسته می‌شود و این بهانه‌ای است برای منتقدانی که اثربخش بودن داروهای هومیوپاتی را زیر سؤال می‌برند. چنانچه این روش درمانی و مکانیسم آن به‌خوبی شناخته شود و مورد تأیید مجامع علمی قرار گیرد می‌توان امیدوار بود در آینده‌ای نه‌چندان دور هومیوپاتی نیز مانند دیگر شاخه‌های طب مکمل در درمان بیماری‌ها موردتوجه قرار گیرد. این روش در بعضی کشورها مانند آلمان و هند بسیار موردتوجه است و در بعضی کشورها پذیرفته نیست. باید توجه داشت که گروهی از پزشکان بر این باورند این روش می‌تواند عوارضی به همراه داشته باشد و ازاین‌رو اغلب کشورها در این حوزه بسیار محتاطانه عمل می‌کنند.

بر اساس آخرین گزارش اعلام‌شده از سوی انجمن ملی سلامت و تحقیقات پزشکی استرالیا، هیچ تحقیق علمی مؤثر بودن هومیوپاتی در تسکین درد یا درمان بیماری‌ها را مورد تأیید قرار نداده است. طبق این گزارش، بررسی مجدد 225 تحقیق درباره هومیوپاتی حاکی از آن است که این روش درمانی بی‌اثر است؛ بنابراین توصیه می‌شود از روی آوردن به هومیوپاتی به‌جای روش‌های درمانی متداول اجتناب شود؛ زیرا به تأخیر انداختن روند درمان می‌تواند پیامدهای نگران‌کننده‌ای را به همراه داشته باشد. از سال 2010 تاکنون گرایش به این روش درمانی با کاهش چشمگیر و قابل‌توجهی همراه بوده است اما همچنان بسیاری از افراد به این روش درمانی اعتقاد دارند.

 

گزارش:فرانک فراهانی

 

 

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا