در دین اسلام نیز حجامت مورد تأکید پیامبر اسلام (ص) و امامان معصوم (علیهم‌السلام) قرار گرفت.در ایران باستان نیز حکما و دانشمندان بزرگی مانند، ابوعلی سینا در کتاب قانون، زکریای رازی و حکیم جرجانی در کتاب ذخیره خوارزمشاهی، حجامت را بخشی از درمان می‌دانند. درمانی که امروزه با قدمت چند هزارساله موردتردید قرارگرفته است.
حجامت در اصطلاح به روشی از خون‌گیری اطلاق می‌شود که برای درمان بعضی از بیماری‌ها به کار می‌رود و دارای سابقه تاریخی هفت‌هزارساله و مورد تأیید و تأکید اسلام است. قدمت حجامت در ایران به قبل از اسلام می‌رسد، بهرام گور پادشاه ساسانی چون درمان بیماری خود را منحصر در حجامت یافت، دستور داد حجامت در ایران رایج شود.
حجامت در اصطلاح به روشی از خون‌گیری اطلاق می‌شود که برای درمان بعضی از بیماری‌ها به کار می‌رود و دارای سابقه تاریخی هفت‌هزارساله و مورد تأیید و تأکید اسلام است.
آنچه در حجامت بسیار اهمیت دارد بدن فرد بیمار است. افراد برای درمان به‌تناسب نوع بیماری، مزاج و طبع خود می‌توانند از حجامت گرم و خشک (بادکش) یا حجامت تر (خون‌گیری) استفاده کنند. امروزه در سازمان تحقیقات حجامت ایران بیش از 40 طرح برای حجامت گرم (خشک) و حدود 70 طرح برای حجامت تر طراحی‌شده است.
دکتر محمدباقر مینایی، متخصص طب سنتی و عضو هیأت علمی دانشکده طب سنتی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، در گفتگو با خبرنگار سیناپرس درباره این مطلب گفت: در بیشتر کتاب‌های طب ایرانی، یکی از روش‌های درمان بیماری‌ها، استفاده از اعمال یداوی است.
وی توضیح داد: اعمال یداوی شیوه‌های متفاوتی مانند، استفاده از بادکش، استفاده از عمل مالش – که در طب سنتی از آن با عنوان دلک یاد می‌شود- و همچنین حجامت را شامل می‌شود. همه این موارد از اعمال یداوی است که برای درمان استفاده می‌شود.
مینایی تصریح کرد: پزشکی که می‌خواهد بیماری فردی را درمان کند، بر اساس بیماری فرد باید اعمال یداوی مناسبی را انتخاب کند که یکی از این روش‌ها حجامت است و اگر این روش را مناسب دید باید برای درمان از آن استفاده کند؛ یعنی حجامت باید برای درمان باشد؛ اما این‌که افراد بخواهند حجامت را به‌تنهایی وسیله درمان خود قرار دهند، اشتباه است، چراکه باید در بدن شرایطی وجود داشته باشد و در افراد در صورت برخورداری از این شرایط می‌توانند به سراغ حجامت بروند.
نکته مهم در حجامت، فردی است که حجامت را انجام می‌دهد، بعضی افراد برای انجام حجامت سراغ افرادی می‌روند که در این زمینه تخصص کافی ندارند و به همین دلیل دچار مشکلات فراوانی می‌شوند.
مینایی با اشاره به‌ضرورت توجه به این موضوع مهم، ادامه داد: این عمل حتما باید زیر نظر پزشک متخصص انجام شود، نه این که هر فردی خودش بخواهد این کار را انجام دهد؛ چراکه اگر این عمل زیر نظر متخصص انجام نشود، می‌تواند عوارضی را به همراه داشته باشد.
وی تأکید کرد: به‌عنوان‌مثال فرد حجامت کننده باید توجه داشته باشد که بیمار دچار کم‌خونی نباشد. همچنین پزشک باید بداند حجامت به‌طور دقیق در کدام قسمت بدن اعمال شود، چراکه حجامت هر قسمت بدن با قسمت‌های دیگر متفاوت است و پزشک بداند برای درمان کدام قسمت، چگونه و با چه مقدار خون باید حجامت انجام شود. به همین دلیل من توصیه می‌کنم افراد به‌هیچ‌عنوان خودسرانه حجامت نکنند.
بد نیست بدانید که در تمام حجامت‌ها خون‌گیری انجام نمی‌شود. این متخصص طب سنتی در مورد خون‌گیری در حجامت عنوان کرد: نکته قابل‌ذکر این است که در حجامت مایعی که خارج می‌شود خون نیست، بلکه مقداری مایع میان بافتی همراه با گلبول قرمز است، به همین دلیل تأکید می‌شود زیر نظر متخصص حجامت را انجام دهید.
وی درباره تفاوت اهدای خون و حجامت گفت: در اهدای خون حدود 450 سی‌سی خون تازه با سوزن از ورید گرفته می‌شود ولی در حجامت با ایجاد مکش بین دو کتف و ایجاد خراش در آن حدود 50 سی‌سی خون از مویرگ‌های پشت خارج می‌شود.
مینایی یادآور شد: آزمایش‌ها نشان داده است که ترکیبات خون وریدی با خون حجامت تفاوت بسیار دارد. در حجامت خون سیاه و غلیظ است که خارج می‌شود، خونی که نسبت به خون تازه وریدی اوره، چربی و ترکیبات زائد بیشتری دارد.
وی خاطرنشان کرد: برای اثبات مفید بودن حجامت هیچ دلیلی قانع‌کننده‌تر از درمان بیماری‌ها توسط این عمل وجود ندارد. حجامت در درمان بیماری‌هایی مانند فشارخون بالا، میگرن، استرس و افسردگی، احتقان مجاری تنفسی به دلیل آلرژی و آسم و واریس‌های ریه می‌تواند مفید باشد.
مینایی در پایان عنوان کرد: اما متأسفانه بعضی افراد خودسرانه و بدون در نظر گرفتن نظر متخصص به سراغ افراد ناآگاه می‌روند که این امر می‌تواند مشکلات بی‌شماری را برای آن‌ها به همراه داشته باشد. به همین دلیل تأکید می‌کنم که افراد در هنگام انجام حجامت به شروط علمی آن توجه کافی داشته باشند.
No tags for this post.