سِر الکساندر فلمینگ پزشک و کاشف معروف انگلیسی، در 6 اوت 1881م در خانواده ای کشاورز در شهر لاچفیلد فارم در غرب اسکاتلند به دنیا آمد. او پس از طی تحصیلات متوسطه راهی لندن شد و به همراه برادر به کار مشغول گردید. با این حال از بیست سالگی تصمیم به ادامه تحصیل گرفت و پس از پنج سال موفق به اخذ دکترای پزشکی شد. فلمینگ پس از آن وارد تحقیقات پزشکی شد و به مطالعات میکروبشناسی علاقه مند گردید. او در جریان جنگ جهانی اول، در بهداری ارتش انگلیس به خدمت مشغول بود. فلمینگ در آن مدت متوجه شد که عده زیادی از سربازان در نتیجه عفونت زخم می میرند و این امر باعث تأثر و وحشت در او شد. فلمینگ مشاهده می کرد که حتی بهترین وسایلی که علم جراحی در آن زمان فراهم آورده است قادر نیست بیماران مبتلا به عفونت زخم را از مرگ نجات دهد. وی از همان زمان مصمم شد تمام عمر خود را در راه تحقیق و مطالعه درباره باکتری معمولی که موجب عفونت زخم می شود صرف کند. در نهایت، ده سال پس از پایان جنگ، در چهارم سپتامبر 1928م، یک اتفاق تصادفی و یک مطالعه دقیق و موشکافانه باعث شد که فلمینگ برای از بین بردن باکتریهای تولید کننده عفونت زخم، موفق به کشف پنی سیلین گردد که برای بافتهای انسانی اثرات نامطلوبی در پی نداشت. این کشف درتاریخ طب بی نظیر بود و نشان می داد که نتایج ناشی ازآن، انقلابی درتاریخ پزشکی به وجود خواهد آورد. پنی سیلین بدان صورت که فلمینگ کشف کرد کاربردی نداشت؛ تا اینکه یازده سال بعد در سال 1939م با کمک دو دانشمند میکروب شناس و زیست شناس به نامهای هوارد فلوری و ارنست چین، این آنتی بیوتیک به صورت داروی ضد عفونت عرضه شد. در طی جنگ جهانی دوم، آنتی بیوتیکها کاربرد وسیعی پیدا کردند وجان میلیونها نفر رانجات دادند. فلمینگ، 17 سال پس از کشف پنی سیلین، در سال 1945م، به دریافت جایزه نوبل پزشکی نایل آمد و به لقب بهترین خدمتگزار کشور مفتخر گردید. الکساندر فلمینگ سرانجام در یازدهم مارس 1955م در 74 سالگی درگذشت.
منبع:راسخون