این یافته محققان می تواند چرایی افزایش احتمال ابتلا به دیابت نوع دو را در افرادی که اختلال خواب و یا کار شبانه دارند، توضیح دهد.
براساس نتایج این مطالعه که در مجله Cell Metabolism منتشر شد، یک واریان ژنتیکی باعث می شود که سلول های بتا تولید کننده انسولین نسبت به ملاتونین حساس تر شود که بر توانایی آنها برای ترشح انسولین و کنترل قند خون تاثیر می گذارد.
هورمون ملاتونین که در غده صنوبری در مغز تولید می شود، ریتم شبانه روزی بدن را تنظیم می کند و در سراسر طول روز به نور و تاریکی واکنش نشان می دهد.
این هورمون در شب و در جریان خواب افزایش یافته و به اوج خود می رسد و تا حدودی به همین دلیل، به عنوان یک داروی خواب مورد استفاده قرار می گیرد.
تحقیق قبلی که توسط همین محققان سال 2009 در دانشگاه لوند Lund University صورت گرفت، نشان داد که یک واریان ژن برای گیرنده 1B ملاتونین خطر ابتلا به دیابت نوع دو را افزایش می دهد.
این واریان باعث می شود که سطح گیرنده های ملاتونین در سلول های بتا افزایش یابد و با حساس تر کردن آنها نسبت به ملاتونین، آنها را از ترشح انسولین بازدارد.
هندریک مولدر استاد دانشگاه لوند در یک بیانیه مطبوعاتی گفت: یک سوم تمامی افراد حامل این واریان خاص ژنتیکی هستند و نتایج مطالعه ما نشان می دهد که تاثیر ملاتونین بر آنها قویتر است.
وی افزود: ما معتقدیم که این موضوع علت افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع دو را توضیح می دهد.
محققان در این مطالعه 23 حامل سالم این واریان ژنتیکی و 22 فرد فاقد این واریان را بررسی کردند و به مدت سه ماه، به این افراد قبل از خواب چهار میلی گرم ملاتونین دادند.
به گزارش ایرنا از خبرگزاری یونایتدپرس،آنها متوجه شدند که میزان ترشح انسولین در میان افراد حامل این واریان ژنتیکی کمتر است و سطح قند خون در میان تمامی شرکت کنندگان بعد از درمان با ملاتونین بیشتر می شود، اما بیشترین افزایش این سطح در افراد حامل این واریان اتفاق می افتد.
با این همه، محققان متذکر شدند که هنوز به تحقیقات بیشتری نیاز است.