فناوری اطلاعات پیشران توسعه در دنیاست

دکتر فاطمه عظیم زاده مدرک کارشناسی ارشد و دکترای خود را از دانشگاه UPM مالزی دررشته فناوری اطلاعات اخذ کرد.وی این  حوزه را از  علاقه مندی های خود می داند و پس از بازگشت به ایران در دانشگاه علم و فرهنگ به تدریس مشغول شد.با دکتر عظیم زاده که در حال حاضر سرپرست مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی (SID)است به گفتگو نشستیم.

چرا سراغ رشته کامیپوتر وحوزه وب رفتید؟

همیشه بین انتخاب رشته ریاضی و کامپیوتر مردد بودم و در نهایت زمینه‌ای را انتخاب کردم که علاقه مند بودم . درحال حاضر حوزه وب را دنبال می کنم،زیرا بسیاری از موضوعات این حوزه بر پایه مباحث ریاضی بنا شده است.

مشوق اصلی تان در انتخاب این حوزه چه کسی بود؟

برای هرکسی که وارد حوزه علمی می‌شود خانواده اولین و اصلی ترین مشوق است. شاید بیشترین مشوق من خانواده ام بودند تا به سمت علاقه مندیم بروم و بخش دیگری از این علاقه ­مندی در دوران مدرسه  ایجاد شد.

تاثیر تولید مقالات علمی در کشور را چطور ارزیابی می کنید ؟

بحث تولید مقالات را باید از ابعاد مختلف بررسی کرد.در مقاطعی نگاه حاکمیتی نسبت به این جریان وجود داشت و متاسفانه فضاهایی در کشور ایجاد شد که افراد بدون علاقه و انگیزه لازم وارد حوزه تولید مقالات شدند و وقتی فشار برای تولیدکمی مقالات ایجاد می‌شود، ناخودآگاه تاثیر منفی بر کیفیت می‌گذارد .اما از سوی دیگر قطعا برای اینکه انتشار علم و تبادل نظر در حوزه های علمی اتفاق بیافتد یکی از بهترین غالب ها و بسترها انتشار مقالات است. مقاله یکی از راه هایی است که هر محققی می تواند نتیجه یافته‌هایش را در اختیار دیگر محققان قراردهد و قطار تولید علم با سرعت بیشتری پیش برود.همچنین اگر تولید مقالات در راستای درستی پیش برود درنتیجه از  موازی کاری‌ها کاسته می‌شود و تجربیات به صورت هم افزایی در کنار هم قرار می‌گیرند.

اما از سوی دیگر اگرقرار باشد این داستان تولید مقالات، تبدیل به ابزاری فقط برای افرادی شود که بخواهند در مسیری رشد و ارتقا پیدا کنند آفت برای آن مسیر خواهد بود و چون زمینه رفتن افراد به دنبال راههایی که ممکن است اصولی نباشد ایجاد می‌شود، سطح کیفی علمی مان پایین می اید.

نقاط ضعف و قوت علمی کشوردر این حوزه را درچه مسائلی می بینید؟

در واقع فناوری اطلاعات پیشران توسعه در دنیاست و بسیاری از کشورها با قراردادن فناوری اطلاعات  به عنوان پیشران توسعه توانسته اند حرکت چشمگیری در مسیر توسعه داشته باشند.اما متاسفانه در کشورما این اتفاق نیفتاد.

علی رغم اینکه در مقطعی توجه به این موضوع وجودداشت و به عنوان ابزار توسعه قرارگرفته شد امادر مقطعی دیگر با اعمال سلیقه ها و بعضی تصمیمات غیرکارشناسانه  در حوزه فناوری اطلاعات و شاید هزینه فایده کردن های نادرست باعث شد، تصمیماتی اتخاذ شود که این قطار را نگه دارد و باتوجه به رشد سریع در حوزه وب اگر دریک مقطعی این قطار را نگه داریم قطعا فاصله مان زیاد خواهد شد و ناچاریم به دنبال مسیرهای میان‌بُر بگردیم تا این فاصله را جبران کنیم.

به نظر در حوزه فناوری اطلاعات چند پله با جهان فاصله داریم؟

قطعا وقتی صحبت اندازه می‌شود، نیاز است معیارها اندازه گیری بررسی شود و ارزش‌گذاریهایی انجام دهیم.اما آنچه که معلوم است در حال حاضر ایران در جایگاه مطلوب قرارندارد و حتی برای رسیدن جایگاه ‌هایی که در اسناد چشم انداز برای این حوزه در نظرگرفته شده است نیاز به برنامه دقیق و ایجاد زیر ساخت‌ها و توانمند سازی افراد دارد. خوشبختانه برخی برنامه ها در حال حاضر  می‌تواند نوید‌دهنده آینده بهتری باشد.

چه توصیه ای به دانشجویان به خصوص دانشجویان حوزه فناوری اطلاعات دارید؟

به عقیده من مشکل بی انگیزه بودن در بین دانشجویان اپیدمی شده است و دراین صورت نه تنها خودشان دوران خوبی را نمی‌گذرانند بلکه باعث می شوند که سطح کیفی علمی کشور نیز افت کند.

از این جهت نه به عنوان یک استاد بلکه به عنوان یک دوست توصیه می‌کنم  دانشجویان وقتی وارد رشته ای می شوند زمینه علاقه‌شان رابیابند و با شناخت و علاقه مندی لازم وارد آن شوند،  زیرا این دوران بهترین دوران زندگی هر فردی است؛ بنابراین هرچه با علاقه مندی راه را پیش بروند خروجی با کیفیت‌تری خواهند داشت و در آینده سطح علمی بهتری برای کشور رقم خواهند زد.

 

No tags for this post.