گلوکوما یا آب سیاه که در بسیاری از موارد می تواند منجر به کوری فرد شود ، در حال حاضر یکی از معضلات اصلی چشم پزشکی در سراسر دنیا است و بر اساس آمارهای رسمی ، در حدود 60 میلیون نفر در سراسر دنیا به این بیماری مبتلا هستند . چشم پزشکان اعلام کرده اند که این بیماری در صورت تشخیص به موقع ، قابل کنترل بوده و خطری ایجاد نمی کند.
عملکرد داروی فوق الذکر به این ترتیب است که سطح آدنوسین فسفات adenosine triphosphate را در چشم افزایش می دهد . تحقیقات پیشین نشان می دهد که سطح این ماده در سلول های عصبی آسیب دیده چشم بسیار کاهش یافته و افزایش این ماده می تواند روند رشد این عارضه را کاهش داده و موجب درمان گلوکوما شود.
عارضه آب سیاه می تواند به بینائی فرد بیمار آسیب های شدیدی رسانده و حتی در صورت عدم درمان قطعی ، منجر به کوری شود . این بیماری پس از آب مروارید ، اصلی ترین مشکل بینائی انسان ها در دنیا محسوب می شود . دلیل اصلی این عارضه ، بالا رفتن فشار داخلی مایع زلالیه درون چشم است . متاسفانه این بیماری با روند بسیار کند پیشرفت خود سبب بی توجهی فرد بیمار شده و در بسیاری از مواقع درک و شناسائی بیماری توسط فرد مبتلا ، به درستی تشخیص داده نمی شود .
به تازگی تیمی از پژوهشگران دانشگاه کیوتو در ژاپن موفق به ساخت داروئی شده اند که می تواند گلوکوما را درمان کند. بر اساس گزارش های رسمی منتشر شده در این رابطه ؛ عملکرد داروی فوق الذکر به این ترتیب است که سطح آدنوسین فسفات adenosine triphosphate را در چشم افزایش می دهد . تحقیقات پیشین نشان می دهد که سطح این ماده در سلول های عصبی آسیب دیده چشم بسیار کاهش یافته و افزایش این ماده می تواند روند رشد این عارضه را کاهش داده و موجب درمان گلوکوما شود.
پیش از این پژوهشگران موفق شده بودند سه ژن ویژه در بدن انسان را شناسائی کنند که نقش مستقیمی در بروز بیماری گلوکوما دارند . این ژن ها عبارتند از ژن های FOXC1, TXNRD2 و ATXN2 .
عارضه آب سیاه می تواند به بینائی فرد بیمار آسیب های شدیدی رسانده و حتی در صورت عدم درمان
به اعتقاد کارشناسان ، تمامی انسان ها باید پس از چهل سالگی به صورت مداوم و همه ساله نسبت به اندازه گیری و معاینه فشار داخلی چشم ها اقدام کرده و آن را تحت کنترل داشته باشند .
مهمترین نشانه های ابتلا به این عارضه عبارتند از : تغییر سریع شماره چشم و ضعیف شدن پر شتاب چشم ها ، سر درد های خفیف ، اختلالات بینائی و عدم تطبیق چشم در شرایط مختلف نوری . در مراحل بعدی ، فرد بیمار بخش هایی از زاویه دید خود را از دست داده و این قسمت ها به مرور بیشتر شده و در نهایت منجر به کوری می شوند .
منبع: efe
ترجمه: احسان محمدحسینی
No tags for this post.