تاثیر این لایهی نامرئی که به آن «پوست دوم» گفته میشود، به مدت یک روز دوام میآورد و میتواند به اندازهی قابل توجهی پف زیر چشم را کمتر کند و باعث میشود رطوبت پوست در طول روز حفظ شود. علاوه بر این، این ماده میتواند برای درمان انواع ناراحتیهای پوستی مثل اگزما و سوریاس موثر باشد و به میلیونها نفر کمک کند.
«سوزان کیلمر»، یک متخصص پوست از دانشگاه کالیفرنیا میگوید: «این پلیمر پتانسیلهای بسیار زیادی دارد.» کیلمر به این نکته اشاره میکند که افرادی که به اگزما یا دیگر ناراحتیهای پوستی مبتلا هستند، اغلب اوقات پوستشان را با پانسمانهای ضخیم میبندند یا حتی کیسههای پلاستیکی روی پوستشان میگذارند تا دارویشان پاک نشود. او میگوید: «حالا به جای اینکه بیماران آنهمه چیز روی پوستشان بگذارند، میتوانند از این لایهی نامرئی استفاده کنند.»
پوست ما انسانها بسیار حساس و آسیبپذیر است و از عوامل مختلفی مثل پرتوهای فرابنفش خورشید، خراشها و بریدگیها، بیماریها و البته گذر زمان صدمه میبیند. پوست جوان معمولا به شدت منعطف است، به همین دلیل است که وقتی پوست را نیشگون میگیریم، دوباره به حالت اول برمیگردد. ریشهی این خاصیت پوست در شبکهای از رشتههای پروتئین است که مثل کش عمل میکنند و پوست را به حالت عادیش بازمیگردانند. اما با گذر زمان این رشتههای پروتئینی از هم میپاشند و در سنین بالا دیر به دیر جایگزین میشوند. در نتیجه در سنین بالا پوست میافتد و چین و چروک روی آن به وجود میآید.
یک متخصص پوست به نام «آر. راکس اندرسون» میگوید کسانی که مشکل اگزما یا سوریاس دارند، پوستشان آنقدر خشک میشود که از شدت خارش و سوزش آن نمیتوانند شب بخوابند. براساس گفتهی اندرسون 20 درصد کودکان و 10 درصد بزرگسالان آمریکا به بیماری اگزما دچار هستند.
اندرسون و «باربارا گیلکرست»، یک متخصص پوست از بیمارستان ماساچوست برای درمان این ناراحتیهای پوستی با یک کارشناس مواد به نام «رابرت لنگر» وارد همکاری شدند. هدف آنها ساخت محصولی بود که بتواند خاصیت انعطافپذیری پوست جوانی را برگرداند و اما در عین حال شفاف و منعطف باشد. آنها اولین «پوست دوم» را با ژل سیلیکون-پلیمر ساختند که با یک ژل دیگر فعال میشود. این پوست دوم به عنوان محصولی برای از بین بردن موقتی پف زیر چشم معرفی شد. اما دربارهی قیمت بسیار بالای این محصول انتقادهای زیادی شد.
بنابراین لنگر و تیمش دوباره به آزمایشگاه بازگشتند. آنها این بار هم همان هدف قبلی را داشتند و از مادهی اولیهی مشابهی استفاده کردند. این ماده پلیمرهای سیلیکونی است که «سیلوکسان» نام دارد و همیشه در محصولات آرایشی استفاده میشود و بیخطر است. اما لنگر و همکارانش اجزای بسیاری را تغییر دادند. آنها همهچیز را از طول زنجیرههای مولکولی گرفته تا نحوهی کنار هم قرار گرفتن گروههای شیمیایی، تغییر دادند. لنگر میگوید او و همکارانش صدها فرمولاسیون مختلف را آزمایش کردند. در نهایت آنها به پلتفرمی رسیدند که به کمک آن میتوانستند میزان ضخامت، انعطاف و دوام آن لایه را تغییر دهند تا این محصول کاربردهای پزشکی و آرایشی مختلفی داشته باشد.
مصرفکنندگان مثل محصول قبلی در دو مرحله از این لایه استفاده میکنند. اول ژل سیلوکسان به پوست مالیده میشود. سپس یک ژل دیگر که محتوی کاتالیزور پلاتینیوم است روی آن مالیده میشود که در نتیجهی آن یک لایهی نازک روی پوست تشکیل میشود.
بسته به نوع فرمولاسیون این لایه، پس از خشک شدن 10 درصد جمع میشود. اندرسون و همکارانش این فرمولاسیون آرایشی را روی 12 داوطلب آزمایش کردند. پس از اینکه آنها دو ژل را به زیر چشمان داوطلب مالیدند، این لایهی نازک جمع شده و پوست را سفت کرد. همانطور که این تیم در ژورنال Nature Materials گزارش داده، این لایهی نازک در عرض 24 ساعت پف زیر چشم را تا 40 درصد کمتر کرد. آزمایشهای این محققان همچنین نشان داد که پس از 24 ساعت، میزان آب از دست رفتهی پوست 23 درصد کمتر شد، چون این لایه به عنوان نوعی محافظ عمل میکند و مانع از خشک شدن پوست میشود.
با اینکه این محصول هنوز برای اگزما، سوریاس و دیگر ناراحتیهای پوستی آزمایش نشده، اما گیلکرست میگوید امیدوار است که این ماده روزی بتواند برای بیماران با این ناراحتیها مفید باشد. او میگوید یک لایهی محافظتی روی پوست آسیبدیده میتواند تا حدی به آن بیماران کمک کند. اما شاید نسخههای آیندهی این محصول با داروهایی همراه باشند که با گذر زمان آزاد میشوند. اندرسون و لنگر از همین حالا کارشان را شروع کرده و شرکت جدیدی به نام Olivo Lans تاسیس کردهاند تا در جهت اهداف پزشکی محصولشان تلاش کنند.
منبع:دیجی کالا
No tags for this post.