آنها به نوعی از این سنین یاد میگیرند که با «پشت سر حرف زدن» یا همان غیبت کردن (نه لزوما به معنی منفی آن) دوستانشان را از مخاطرات نزدیک شدن به افراد متقلب آگاه کنند. دانشمندان از چند کودک سه و پنج ساله خواستند که با دو عروسک یک بازی انجام دهند. در این بازی قرار بود بچهها و عروسکها هدیههایی را رد و بدل کنند. در هر دور بازی کودک به عروسک چهار هدیه میداد و عروسک هم باید همین کار را برای کودک انجام میداد.
یکی از این عروسکها همیشه قوانین را رعایت میکرد، اما عروسک دیگر متقلب بود. این عروسک یا کمتر یا بیشتر از تعداد تعیین شده به کودک هدیه میداد. پس از اینکه عروسکها رفتند، محققان کودک دیگری را به اتاق آوردند و همهی گفتههای کودک اول به کودک دوم را ثبت کردند. آنها میخواستند ببینند که آیا کودک اول پشت سر عروسک متقلب غیبت میکند یا خیر.
از میان کودکان ۳ ساله تنها ۲۳ درصد آنها دربارهی رفتار عروسک اظهارنظر کردند و اطلاعاتی دادند که میتوانست برای کودک دوم مفید باشد. این کودک به کمک این اطلاعات میتوانست تصمیم بگیرد که با کدام عروسک بازی کند. این تیم تحقیقاتی در ژورنال روانشناسی رشد بریتانیا گزارش دادند که کودکان پنج ساله در زمینهی غیبت بهتر بودند. ۵۴ درصد آنها دلایلی آوردند تا کودک دوم با عروسکی که رفتار ناعادلانه داشت، بازی نکند. حتی اگر عروسک بیشتر از تعداد تعیین شده هدیه میداد، این کودکان به تقلب او اشاره میکردند.
چون در زمینهی غیبت و ارتباط آن با کودکان مطالعات کمی انجام شده، دانشمندان قبلا شواهدی نداشتند که نشان دهد انسان غیبت را قبل از ۱۰ سالگی شروع میکند. تحقیقات دیگری که تاکنون انجام شده، نشان دادهاند که بزرگسالان میتوانند به کمک غیبت (نه به معنی منفی آن) با هم رابطههای سودمندی تشکیل دهند و با همکاری یکدیگر از زورگویان دوری کنند. و حالا میدانیم که حتی کودکان پیشدبستانی هم این رفتار ارزشمند اجتماعی را انجام میدهند.
منبع:دیجی کالا
No tags for this post.