مأموریت کپلر به تنهایی توانسته بیش از یکهزار سیاره را در خارج از محدوده منظومه شمسی کشف و به دانشمندان علوم فضایی معرفی کند.
شمار قابل توجهی از این سیارات اندکی از زمین بزگتر هستند و در مداری به دور ستاره خود می گردند که شرایط لازم برای قابل سکونت بودنشان را فراهم آورده است. در واقع شرایط در این سیارات به گونه ایست که می توان به وجود آب مایع امیدوار بود.
اکنون تلاش می شود که با استفاده از دو فناوری شاخص، جستجو برای یافتن سیارات شبیه زمین که از جهات گوناگون به ویژگی «قابل سکونت بودن» نزدیک باشد ادامه یابد.
مأموریت کپلر به تنهایی توانسته بیش از یکهزار سیاره را در خارج از محدوده منظومه شمسی کشف و به دانشمندان علوم فضایی معرفی کند.
یکی از این دو فناوری فضاپیمایی به شکل و شمایل گل غول پیکری است که دانشمندان امیدواریهای زیادی به دستاورد آن دارند.
اما ابزار دیگری که دانشمندان از آن برای کشف سیارات استفاده می کنند چیزی نیست «فاصله سنج زمانی» که در دل تلسکوپها جای می گیرند.
هر دوی این فناوری ها نور یک ستاره را مسدود می کنند تا بدین ترتیب تلسکوپها بتوانند با دقت بالاتری نور منعکس شده از سیارات اطراف یک ستاره را تشخیص دهند. از این طریق اخترشناسان می توانند تصاویر جالب توجهی از سیارات شبیه زمین به دست آورند. در ادامه از ابزارهای دیگری به نام طیف سنج برای دسترسی به سرنخهایی درباره ساختار شیمیایی اتمسفر این سیارات استفاده می شود. این بخش از بررسی ها به دانشمندان کمک می کند تا قضاوت مهمی انجام دهند: آیا این سیاره قابل سکونت است؟
منبع: gizmag
مترجم:مهدی پیرگزی
No tags for this post.