تیمی از پژوهشگران به سرپرستی دیوید ریچ از اساتید و محققان ارشد دانشکده پزشکی دانشگاه هاروارد ، در حال انجام مطالعات ژنتیکی و آنالیز بقایای فسیل شده 51 نمونه از انسان های ساکن اروپا در بازه زمانی 45 تا 7 هزار سال پیش هستند.
ساکنان اولیه اروپا و بومیان این سرزمین که در عصر یخبندان در این قاره پراکنده بودند ، عمدتا سیاه چهره و دارای چشمانی قهوه ای رنگ بوده و این روند تا حدود 14 هزار سال پیش ادامه پیدا می کند. در این زمان همزمان با موج مهاجرتی جدید ، افرادی با رنگ چشم آبی در این قاره پراکنده شده و افزایش پیدا می کنند. باید توجه داشت که رنگ پوست این مردم همچنان سبزه بوده و پوست بور و بسیار سفید مردم فعلی اروپا تنها از حدود 7 هزار سال پیش در این قاره مشاهده شده است.
نتایج این پژوهش نشان می دهد که تقریبا تمامی ساکنان امروزی اروپا در حدود 3 هزار و 700 سال پیش از جمعیت واحدی منشعب شده و در گذر زمان به شاخه های مختلفی در سراسر این قاره تقسیم شده اند. پژوهشگران همچنین با تکیه بر یافته های فوق ، دریافتند که در حدود 19 هزار سال پیش و هم زمان با اواخر عصر یخبندان؛ گروه های انسانی از مناطقی که امروزه با نام اسپانیا شناخته می شود؛ به نقاط شمالی تر قاره اروپا مهاجرت کرده اند. مطالعات ژنتیکی حاکی از آن است که در ادامه این روند و در حدود 14 هزار سال پیش ، گروه دیگری از انسان های باستانی از مناطق امروزی ترکیه و یونان به سمت غرب مهاجرت کرده و جایگزین گروه نخست شده اند.
دیوید ریچ در این رابطه می گوید: به این ترتیب ما شاهد انجام مهاجرت های متعددی در قاره اروپا هستیم و در هر نوبت ، گروه های انسانی در حرکتی جمعی به سایر مناطق منتقل شده و جایگزین گروه های پیشین شده اند.
نتایج این پژوهش همچنین نشان می دهد که ساکنان اولیه اروپا و بومیان این سرزمین که در عصر یخبندان در این قاره پراکنده بودند ، عمدتا سیاه چهره و دارای چشمانی قهوه ای رنگ بوده و این روند تا حدود 14 هزار سال پیش ادامه پیدا می کند. در این زمان همزمان با موج مهاجرتی جدید ، افرادی با رنگ چشم آبی در این قاره پراکنده شده و افزایش پیدا می کنند. باید توجه داشت که رنگ پوست این مردم همچنان سبزه بوده و پوست بور و بسیار سفید مردم فعلی اروپا تنها از حدود 7 هزار سال پیش در این قاره مشاهده شده است. گفتنی است در این مطالعات همچنین مشخص شد که ساکنین قدیمی تر قاره اروپا به نسبت ساکنین امروزی آن ، دارای دی ان ای مشترک بسیار بیشتری با انسان های نئاندرتال بودند. پژوهشگران اعتقاد دارند برخی از اثرات منفی و مضر این ژن همچنان تا انسان های امروزی تداوم یافته و برخی از آن ها نیز در گذر زمان و بر اثر قانون انتخاب طبیعت ، از بین رفته است.
منبع: archaeology.org
ترجمه: احسان محمدحسینی
No tags for this post.