قدرت شنوایی برای حفظ تعادل ماهیها حیاتی است. همچنین در صورتی که فرآیند پرورش ماهی علت بروز این نقص در استخوان گوش این آبزیان باشد، شرایط نگهداری و پرورش این ماهیها زیر سوال میرود و باید مورد بررسی قرار گیرد.
این نقص میتواند دلیل بر عملکرد ناصحیح برنامههای حفاظتی و پرورشی این ماهیها باشد و ضرورت رهایی آنها در حیات وحش را توجیه کند.
گروهی از کارشناسان دانشگاه ملبورن اظهار داشتند: شیوع این نقص در ماهیهای پرورشی 10 برابر بیشتر از ماهیهایی است که در طبیعت رشد میکنند. این نارسایی در سنین پایین رخ میدهد و با بالا رفتن سن ماهی تشدید میشود.
به گزارش ایسنا، کارشناسان با مقایسه ساختار گوش ماهیهای پرورشی و ماهیهای موجود در حیات وحش دریافتند که نرخ بروز عارضه نقص استخوان گوش در ماهیهای پرورشی به مراتب بیشتر است.
No tags for this post.