تاثیر باکتری ها در الگوی بارش باران توسط ابرها

هنگامی که شما در یک سبزه زار دراز کشیده اید و به آسمان می نگرید، ابرهای بالای سر شما ممکن است کاملا طبیعی به نظر آیند. اما اجازه ندهید که ظاهر آن ها شما را فریب دهد. در سال های اخیر، دانشمندان کشف کرده اند که ابرها مملو از صدها گونه باکتری هستند. این موضوع سبب شد  برخی از محققان به این فکر بیافتند که  چگونه می توان به وسیله باکتری ها قادر به بارورکردن ابرها شده و قادر باشیم  در مکان هایی که به آن نیاز داریم ؛ باران تولید کنیم.

بر اساس این مطالعات باکتری ها ظاهرا از بارش برای تکثیر و گسترش خود استفاده می کنند. اتفاقی که در این رابطه می افتد ظاهرا این است که باکتری هایی که به خارج گیاهان چسبیده اند، توسط باد تا اتمسفر بالا می روند.هنگامی که میکروب ها به درون ابرها وارد می شوند، بلورهای یخی شکل در اطراف آن ها تشکیل شده و آب به  بلورها اضافه شده و آن ها را بزرگتر می کند. در نهایت، کریستال فوق  به باران تبدیل شده و به زمین می بارد، که در آن میکروب ها  روی گیاهان بیشتری در سطح زمین فرود می آیند و سپس تکثیر و چندین برابر می شوند و این چرخه همچنان تکرار می شود.

برای نخستین بار مطالعه ارتباط بین میکروب های درون ابر و بارش در اواخر سال های ۱۹۷۰ مورد توجه قرار گرفت، زمانی که دانشمند دانشگاه ایالتی مونتانا، دیوید سی سندز، که در تلاش برای پیدا کردن منبع یک آفت مرموز مؤثر بر محصول گندم بود، یک فرضیه مطرح کرد و در حالی که یک پتری دیش (ظرف گرد کشت میکرب در ازمایشگاه) همراه داشت با هواپیما به درون ابرها پرواز کرده و صد البته که سندز میکروب های ساکن ابرها را در جواب فرضیه اش کشف کرد. او همچنین در نظریات خود ، مفهوم بارش زیستی را مطرح کرد که در آن باکتری ها در ساخت و تشکیل  باران نقش دارند؛ اما در آن زمان ، دانشمندان دیگر این موضوع را باور نداشتند.

در سال های اخیر، سندز و دیگر محققان شواهد کافی برای حمایت از بارش زیستی پیدا کرده اند. در یک تحقیق متعلق به سال 2008 ، سندز و کریستین فورمن همکار دانشمندش در دانشگاه ایالتی مونتانا ، برنت کریستنر از دانشگاه ایالتی لوئیزیانا و سیندی موریس، از موسسه ملی تحقیقات کشاورزی در آوینیون فرانسه، نتایج تحقیقی را در مورد بارش در مکان های مختلف از مونتانا تا روسیه منتشر کردند. آن ها طی این مطالعات دریافتند که برخلاف چیزی که دانشمندان قبلا تصور می کردند بسیاری از هسته های یخ در ابرها که مراحل اولیه در فرایند بارش محسوب می شوند، به  دور میکروب ها شکل می گیرند و نه به دور گرد و غبار و دوده.

بر اساس این مطالعات باکتری ها ظاهرا از بارش برای تکثیر و گسترش خود استفاده می کنند. اتفاقی که در این رابطه می افتد ظاهرا این است که باکتری هایی که به خارج گیاهان چسبیده اند، توسط باد تا اتمسفر بالا می روند.هنگامی که میکروب ها به درون ابرها وارد می شوند، بلورهای یخی شکل در اطراف آن ها تشکیل شده و آب به  بلورها اضافه شده و آن ها را بزرگتر می کند. در نهایت، کریستال فوق  به باران تبدیل شده و به زمین می بارد، که در آن میکروب ها  روی گیاهان بیشتری در سطح زمین فرود می آیند و سپس تکثیر و چندین برابر می شوند و این چرخه همچنان تکرار می شود.

در حال حاضر سندز و موریس به دنبال امکان کنترل این روند برای ایجاد بارش هستند. از سوی دیگر این نظریه نیز از سوی تیم تحقیقاتی فوق مطرح شده است که می توان گیاهانی را پرورش داد که میزبان بزرگترین فراوانی باکتری های هسته یخ باشند و سپس آن ها را در مکان های مناسب برای ایجاد باران قرار داد.

منبع: discovery

ترجمه: احسان محمدحسینی

No tags for this post.