تقویت احتمال ژنتیکی بودن اوتیسم

گسترش اوتیسم در سال های اخیر در کشورهای مختلف سبب شده که بسیاری از دانشمندان به این فرضیه روی بیاورند که شاید عوامل دیگری در بروز این اختلال موثر باشند. برخی آمارها در ایالات متحده نشان می دهد که فقط در سال 2010، از هر 68 کودک متولد شده، یکی به اوتیسم مبتلا بوده است. گفتنی است این آمار در سال 2000 فقط یک در 150 نفر بود.

به هر حال، این بار پژوهشگران کینگز کالج انگلستان به سراغ بررسی آماری کودکان دوقلوی به دنیا آمده در این کشور و مطالعه میزان بروز اویتسم در آنها رفتند. در این پژوهش اطلاعات بیش از 6000 کودک مورد بررسی قرار گرفت. همه این کودکان در بین سال های 1994 تا 1996 در انگلستان و ولز متولد شده بودند.

این مطالعه مشخص کرد که عامل وراثت اصلی ترین مورد در این میان بوده است. با وجود اینکه این اختلال در دو دهه اخیر رشد چشمگیری داشته است، اما باز هم ژنتیک اصلی ترین عامل در بروز آن به شمار می رود. همچنین این پژوهش نشان داد که عوامل ژنتیکی موجب بروز طیق مختلفی از رفتارها و ویژگی های اوتیسمی در کودکان می شوند.

در این تحقیق، دوقلوهای همسان و غیرهمسان شرکت داشتند. مقایسه دوقلوهای همسان و غیرهمسان یکی از شیوه های مورد قبول در جامعه علمی به شمار می رود، زیرا به وسیله آن می توان عامل ژنتیکی را به خوبی مورد بررسی قرار داد.

این پژوهش در نشریه JAMA Psychiatry منتشر شده است. 

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا