وی لیسانس خود را در رشته مهندسی شیمی دانشگاه صنعت نفت اهواز و فوق لیسانس رشته مهندسی شیمی را از دانشگاه تهران دریافت کرده و دارای مدرک دکترای رشته مهندسی شیمی از دانشگاه NSW سیدنی – استرالیا است.
دکتر تورج محمدی در سال 1384 به رتبه استادی نایل و در چهاردهمین جشنواره ملی تجلیل از پژوهشگران و فناوران برتر سال1392 ، « پژوهشگر برتر ایران» شناخته شد. محمدی پژوهشگر نمونه دانشگاه علم و صنعت ایران در سالهای 82 تا 90، 91 و 92 است و در سال 1383 به عنوان رتبه اول سرپرست آزمایشگاه تحقیقاتی از او تجلیل شد.
این استاد و پژوهشگر برجسته دانشگاه، تاکنون بالغ بر 250 مقاله در مجلات علمی ملی و بین المللی داشته و 33 پروژه صنعتی و تحقیقاتی اجرا شده در کارنامه خود دارد.
ازجمله سمت های اجرایی دکتر محمدی میتوان به مدیر کل امور پژوهشی وزارت نفت ، رئیس دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه ، مدیر گروه صنایع شیمیایی معدنی دانشکده مهندسی شیمی و پیش از آن، مدیر گروه طراحی فرآیندهای صنایع نفت اشاره کرد. دکترمحمدی همچنین به عنوان عضو هيات علمی دانشکده مهندسی شيمی «معاون پژوهش و فناوری و رئیس پژوهشگاه » دانشگاه علم و صنعت انتخاب شد .بر اساس داده های منتشر شده در پایگاه طلایه داران علم تامسون رویترز، دکترتورج محمدی در زمره یک درصد برتر دانشمندان و نخبگان علمی جهان قرار دارد . با این دانشمند ایرانی به گفتگو نشستیم
بعداز پایان تحصیلات و بازگشت به ایران، کجا مشغول به فعالیت شدید؟
بعد از دوسال که به ایران بازگشتم آزمایشگاه تحقیقاتی فرآیند جداسازی غشایی را با اعتبارات کمی راه اندازی کردیم و بعداز آن با اعتبارات مختصری که دریافت کردیم و علی رغم محدودیت های که تاکنون وجود داشت به فعالیتهای علمی و پژوهشی مان ادامه دادیم و اکنون 15دانش آموخته دکترا از این مجموعه فارغ التحصیل شدند . امروز نام این آزمایشگاه به عنوان مرکز پژوهش وفناوری علوم فرایند غشایی تغییر کرده است.
همچنین دراین آزمایشگاه بیش از 150دانش آموخته ارشد مشغول به فعالیت هستند که بیشتر این فعالیت ها روی فرآیندهای غشایی ،سنتز و ارزیابی ، غشای پلیمری وکامپوزیتی و….. است.
چرا به سراغ رشته مهندسی شیمی رفتید؟
زمانی که کنکور دادم آگاهی زیادی از این رشته نداشتم و اولین انتخابم مهندسی شیمی بود و قبول شدم . یادم نمی‌آید چرا این رشته را انتخاب کردم.اما زمانیکه وارد دانشگاه شدم به رشته مهندسی شیمی علاقه‌مند شدم و باوجود اینکه می‌توانستم تغییر رشته بدهم به درس و فعالیت دراین شاخه ادامه دادم.
چه نقاط ضعف و قوتی در حوزه پژوهشی کشورمان وجود دارد؟
متاسفانه نگاه حمایتی که دولت ها تا امروز داشتند کافی نبوده و سیاست گذاری ها مدام در حال تغییر است.از سوی دیگر اعضای هیئت علمی، خیلی نمی‌توانند خودشان را با این تغییرات تطبیق دهند و هرچه می‌گذرد چشم انداز روشنی دیده نمی شود. درنهایت مشکلات مملکتی نیز باعث می شود توجه به حوزه پژوهش کمتر باشد و این مهم جایگاه خود را آنگونه که باید پیدا نکند تا جایی که میتوان گفت، پژوهش حتی در چشم مدیران کشور نیز کوچک است و جایگاهی ندارد.
اما از نقاط قوت موجود می توان به علاقه‌مندی که بین دانشگاهیان وجود دارد و توسعه علم و فناوری که با وجود همه مشکلات با شتاب نه چندان قابل ملاحظه‌ای مسیر خودش را ادامه می‌دهد،اشاره کرد .در واقع یکی از دلایل عدم توجه مسئولین همین امر است که دانشگاهیان و اعضای هیات علمی و پژوهشگران با همه مشکلاتی که دارند، چرخ علم و پژوهش را می‌چرخانند .اما در نهایت توجهی به آن نمیشود ودر عوض، مسئولین سراغ حوزه های دیگری مثل ورزش و مسائل فرهنگی می‌روند. به نظر اگر ارزیابی داشته باشیم که در ورزش و مسائل فرهنگی دستاوردهایمان چه بوده و در پژوهش و فناوری چه دستاوردهایی داشتیم درمی یابیم که درگذشته این سالها بی انصافی در حق پژوهش و علم شده است اما با همه اینها،دستاوردهای خوبی داشتیم.
با این شرایط آینده علمی کشور را چطور ارزیابی می‌کنید؟
اول اینکه باید پذیرفت در چندسال گذشته باتوجه به شرایطی که نخبگان ما در کشور داشتند از ایران خارج شدند و این مسئله لطمه جبران ناپذیری به توسعه علمی کشور زده است و اثرات جبران ناپذیری که بعدها نیز خود رانشان می دهد هنوز وجود دارد. اما آنها که با علاقه مندی فراوان ادامه دادند ودر کشور ماندند و علی رغم مشکلات به کارخودشان ادامه می دهند و این مسیر راطی می‌کنند، اگر مورد حمایت های دولتی قرار بگیرند میتوانند پله های ترقی را طی کرده و بهترین عملکرد و دستاوردها را داشته باشند. اما اگر حمایتی در کار نباشد آینده نامعلومی خواهیم داشت.
چرا شما زمانی که برای درس خواندن به خارج از کشور رفتید ، ماندگار نشدید؟
هرکس برای ماندن و رفتن دلیلی داشت . در آن زمان در شرایطی به سر می‌بردم که شرایط ملی –اجتماعی و خانوادگی باعث شده بود بار سنگینی بر دوشم باشد.به هر حال شرایط در آن زمان متفاوت بود و من امروز از اینجا بودن وماندنم پشیمان نیستم.
برای دانشجویانی که شوق رفتن از ایران را دارند،توصیه ای دارید؟
باید واقع بین باشیم و شرایطی فراهم کنیم تا وقتی دانشجو شرایط اینجا و خارج از کشور را مقایسه می‌کند تفاوت زیادی احساس نکند .اگر این تفاوت را کم کنیم ، عرق ملی و علاقه به خانواده، مقایسه برای ماندن را راحتتر می‌کند. باید این را قبول کنیم که خارج از کشور جاذبه و انگیزه ها بیشتراست و اگر نتوانیم آینده علمی وشغلی را برای این قشر تامین کنیم حرف از ماندن شعار است.
به عقیده من،ما مسئولین ومدیران نظام باید تلاش خود را بیشتر کنیم تا شرایط بهتری مهیا شود و دغدغه‌ای نباشد و بخش قابل توجهی از دانشجویان بمانند و به مملکت خدمت کنند.
وضعیت تولید مقالات علمی را چطور ارزیابی می‌کنید؟
مقاله به عنوان محصول جانبی فعالیتهای تحقیقاتی در همه جای دنیا وجود دارد و انتشار آن را پذیرفته اند .همانطور که در کشور ما رقابت بین دانشگاه ها وجود دارد در همه جای دنیا نیز وجود دارد ؛ ازسویی تا زمانی که این یافته ها و این رقابت ها جنبه علمی دارد خوب است .اما متاسفانه طی سالهای گذشته به دلیل اینکه تعداد را بالا ببریم جنبه مثبت و کیفی مقالات ارزیابی نشده و از نظر کمی افزایش مقالات را شاهد بودیم. طی این سالها هردستگاهی بدون توجه به اینکه زمینه فعالیتش چیست و چه نیازهایی در کشور وجود دارد به تولید مقاله دست زده و مقاله ای که بی محتوا، بی کیفیت و از نظر علمی مشکل دار بود را منتشر کرده است . این مسئله اثرات جانبی منفی را در برداشته باشد.
ناگفته نماند چاپ مقالات تکراری از تخلفات علمی محسوب می‌شود.این درحالی است که متاسفانه در بسیاری موارد کمیت ها بررسی نمیشود و در نتیجه امروز با مشکل مقالاتی که با نام جمهوری اسلامی ایران منتشر شده ، محتوای مناسبی ندارند ودارای تخلفات علمی هستند روبه رو هستیم .معتقدم که باید این مسائل به طور جدی واکاوی شود.
گفتگو: فرگل غفاری
No tags for this post.