بر اساس یافته های پژوهشگران ، ترسیم تصاویر اطلاعاتی که باید به خاطر سپرده شوند یک استراتژی قوی و قابل اعتماد به منظور افزایش حافظه است. این مطالعه نشان داد که نقاشی به ایجاد یک ردیابی حافظه منسجم تر که بهتر با تصویر، محرک و اطلاعات معنایی تلفیق می شود، کمک می کند.
این یافته ها نشان داد کلماتی که نقاشی شده بودند در مقایسه با کلماتی که نوشته شده بودند دارای مزیت یادآوری قابل توجهی هستند. همچنین، بسیاری از شرکت کنندگان کلمات ترسیم شده را دو برابر بیشتر از کلمات نوشته شده به یاد آوردند.
نویسنده این مطالعه جفری وامز، دانشجوی دکترا در دانشگاه واترلو در انتاریو، کانادا در رابطه با یافته های خود گفت: ما نقاشی را در برابر تعدادی از دیگر استراتژی های شناخته شده رمزگذاری به رقابت وا داشتیم که البته نقاشی همیشه در صدر قرار گرفت. این یافته ها نشان داد کلماتی که نقاشی شده بودند در مقایسه با کلماتی که نوشته شده بودند دارای مزیت یادآوری قابل توجهی هستند. همچنین، بسیاری از شرکت کنندگان کلمات ترسیم شده را دو برابر بیشتر از کلمات نوشته شده به یاد آوردند. وامز همچنین توضیح داد: ما این خاصیت را اثر نقاشی نام گذاردیم، که اشاره به این مزیت متمایز نقاشی کلمات نسبت به نوشتن آن ها دارد. حافظه برای کلمات کشیده شده نسبت به تمام گزینه های دیگر برتر بود. نقاشی نسبت به لیست کردن ویژگی های فیزیکی، ایجاد تصاویر ذهنی و مشاهده تصاویر اشیاء تصویر شده توسط کلمات، منجر به عملکرد بهتر حافظه در آینده خواهد شد. علاوه بر این، به نظر نمی رسد که کیفیت نقاشی هایی که مردم می کشند چندان اهمیتی ندارد و نشان می دهد که بدون در نظر گرفتن استعداد هنری مردم، هر کس می تواند از این استراتژی حافظه بهره مند شود. وامز اشاره کرد در این راستا، تحقیق ما نشان داد که مردم یک مزیت بزرگ در حافظه آینده خود به دست آوردند، حتی زمانی که آن ها تنها چهار ثانیه زمان برای رسم تصویر خود داشتند. با این حال، در تغییرات آزمایش که در آن دانش آموزان کلمات را بارها و بارها ترسیم کردند و یا جزئیات بصری مانند سایه و خط خطی به حروف نوشته شده اضافه کردند، نتایج بدون تغییر باقی ماند. در این مطالعات تیم پزوهشی فوق الذکر ، شرکت کنندگان دانش آموز را به کشیدن یک لیست ساده از کلمات، مانند سیب که به راحتی قابل کشیده شدن هستند، دعوت کرد. در ادامه به دانش آموزان 40 ثانیه زمان داده شد تا یا کلمه مورد نظر را نقاشی کنند و یا آن را بارها و بارها بنویسند. سپس برای پرت کردن حواس دانش آموزان از آنها خواسته شد تا تن های موسیقی را طبقه بندی کنند. در نهایت، محققان از دانش آموزان خواستند تا فقط در 60 ثانیه، آزادانه هر چه قدر که میتوانند کلمات را از فهرست اولیه به یاد آورند. محققان در حال حاضر در تلاشند تا مشخص کنند که چرا این مزیت حافظه تا این اندازه قدرتمند است، و چگونه می توان از آن به صورت گسترده در انواع دیگر اطلاعات استفاده کرد.
شرح کامل این پژوهش ها و نتایج به دست آمده از آن در مجله روانشناسی تجربی Experimental Psychology منتشر شده و در اختیار پژوهشگران قرار دارد.
ترجمه: فاطمه کردی
No tags for this post.