بسیاری از موجودات زنده از باران لذت برده و در آن احساس شادابی می کنند ولی برای برخی از موجودات مانند مورچه ها، باران مانند یک بلای آسمانی است. کافی است تا ابعاد یک قطره باران را با ابعاد بدن این موجودات مقایسه کنید تا دریابید که به واسطه قطرات باران، چه خطری آنها را تهدید می کند.
مورچه ها در آب اقدام به گرفتن یکدیگر می کنند و به این ترتیب یک زنجیره فیزیکی از جنس مورچه ها شکل می گیرد. این زنجیره موجب می شود تا وزن مورچه ها در واحد سطح کاهش پیدا کرده و به این ترتیب در نهایت به شناور شدن آنها منتهی شود.
در این میان برخی از اوقات بارش باران به یک سیلاب منتهی می شود که عملا این وضعیت می تواند منجر به غرق شدن و نابود شدن این موجودات شود ولی مورچه ها برای فرار از این خطر به یک مکانیزم تدافعی بسیار ویژه مجهز هستند که به آنها اجازه می دهد تا بتوانند جان جمعیت زیادی از همنوعان خود را حفظ کنند.
در این شرایط، این موجودات کوچک اقدام به گرفتن یکدیگر می کنند و به این ترتیب یک زنجیره فیزیکی از جنس مورچه ها شکل می گیرد. این زنجیره موجب می شود تا وزن مورچه ها در واحد سطح کاهش پیدا کرده و به این ترتیب در نهایت به شناور شدن آنها منتهی شود.
این مکانیزم درست مانند مکانیزم عملکرد قایق است که وزن سرنشینان خود را در سطح گسترده تری از آب پخش کرده و از فرو رفتن در آب پیشگیری می کند.
البته این روش عاری از نقص نیست و تعدادی از مورچه ها با قرار گرفتن در بخش پایینی این قایق، جان خود را از دست خواهند داد ولی بخش عمده جمعیت مورچه ها به واسطه این عملکرد منحصر به فرد می توانند در این شرایط دشوار نیز به بقای خود که اصلی ترین غریزه آنها است ادامه بدهند.
منبع: npr
ترجمه: احمد محمد حسینی
No tags for this post.