چرا انسان به هوش مصنوعی نیاز دارد؟

هوش مصنوعی به واسطه فیلم های هالیوودی و کتاب های علمی و تخیلی به عنوان آینده ای تیره برای بشر ترسیم شده است، آینده ای که در آن ماشین ها بر انسان غلبه یافته و انسان ها در بهترین حالت برده شده و در بدترین حالت منقرض گشته اند.

پیشرفت انسان برپایه فناوری هایی جدا از هوش مصنوعی تقریبا به حد اشباع رسیده است و به همین دلیل نیز هوش مصنوعی به معنی درکی جدید از جهان دارای بعدی نوین در همه جوانب زندگی بشر است.

دانشمندان بزرگی در جهان به حمایت از تئوری آینده تاریک دست زده اند که شاید بتوان مشهورترین آنها را استیفن هاوکینگ دانست. با این حال افرادی مانند الون ماسک در نقطه مقابل این دیدگاه قرار گرفته و آن را برای آینده بشر ضروری می دانند. در این دیدگاه به سراغ کلیشه ترس از آینده نخواهیم رفت و به جای آن به سراغ دلایلی می رویم که نشان می دهد هوش مصنوعی به عنوان آینده ای غیر قابل پرهیز مطرح است.

نخستین مولفه اصلی در این زمینه را می توان ضرباهنگ زندگی بشر امروزی دانست، انسان به واسطه به واسطه بزرگ شدن قلمرو زیست روزانه خود با کمبود زمان مواجه شده است. بسیاری از افراد هر روز از شهری به شهر دیگر سفر کرده و کار زندگی خود را در دو نقطه مکانی متفاوت دنبال می کنند. این امر از دو جهت نیاز به هوش مصنوعی را ایجاد می کند:
نخست این که این نوع از زندگی به فرایندی سریع برای هر چیز نیاز دارد و تسریع فرایند کاری تنها به واسطه استفاده از ماشین ها ممکن خواهد بود. حال استفاده از ماشین ها به صورت غیر هوشمند نیز با محدودیت هایی روبرو خواهد بود ولی با مفاهیم هوش مصنوعی مانند یادگیری عمقی و… می توان این ساختار را به شدت به پیش راند.

مورد دوم مربوط به جنبه سلامتی جهانی است. انسان امروزی همانند یک خودروی قدیمی که با سرعتی بسیار بالا حرکت می کند، هر آن در خطر بروز آسیب های جدی در موتور و بدنه قرار دارد و همین امر نیز نیاز به پیشرفت های پزشکی را به شدت تسریع کرده است. در طول سالیان اخیر، هر سال با ده ها کشف روش درمانی روبرو بوده ایم که شاید یک قرن پیش می توانسته اند عنوان کشف قرن را به خود اختصاص بدهند.

به صورت کلی می توان این گونه نتیجه گیری کرد که پیشرفت انسان برپایه فناوری هایی جدا از هوش مصنوعی تقریبا به حد اشباع رسیده است و به همین دلیل نیز هوش مصنوعی به معنی درکی جدید از جهان دارای بعدی نوین در همه جوانب زندگی بشر است.

حال نحوه پیاده سازی هوش مصنوعی را می توان کلیدی ترین نکته موجود در راه حفاظت از آینده بشر به حساب آورد. در صورتی که هوش مصنوعی دارای قابلیت تصمیم گیری کنترل نشده باشد آنگاه می توان جنبه تیره آینده یاد شده را به عنوان یک امکان در نظر گرفت. با این حال اجرای درست و برنامه ریزی شده این ساختار می تواند آینده ای روشن تر را برای بشر ترسیم کند، آینده ای که شاید نسل ما قادر به مشاهده آن نباشیم.

البته این تنها یک دلیل از هزاران دلیل علمی و منطقی برای رفتن به سوی هوش مصنوعی است که به علت نوع رسانه، در این متن تنها به آن اکتفا کرده ایم.

احمد محمدحسینی

No tags for this post.