پزشكان مدتها معتقد بودند كه التهاب در ناحيه آسيب ديده مغز لازم است هر چه سريعتر با دارو كنترل شود.
اما اكنون محققان مي گويند كه مغز قابليت خود ترميمي نواحي آسيب ديده را دارد و جلوگيري از طي شدن اين روند، مي تواند از بهبودي كامل مغز جلوگيري كند.
دكتر زال كوكيا از دانشگاه لوند سوئد مي گويد: نتايج مطالعه جديد با باورهاي قبلي ما كاملا منافات دارد و داده ها نشان مي دهد كه سيستم ايمني مي تواند در بهبود طولاني مدت عملكرد مغز پس از سكته نقش مهمي داشته باشد. به واقع، جلوگيري از التهاب ناشي از سكته مغزي بدون در نظر گرفتن پويايي و مشخصات واكنش ايمني مغز مي تواند در بازيابي مغز پس از سكته مغزي زيان آور باشد.
وقتي سكته مغزي اتفاق مي افتد، سلول هاي عصبي در ناحيه آسيب ديده مغز مي ميرند و التهابي را ايجاد مي كنند كه در نتيجه آن، سلول ها سيستم ايمني بدن از جمله مونوسيت ها جذب مي شوند.
مونوسيت ها نوعي سلولهاي سفيد خون هستند كه از مغز و استخوان توليد مي شوند و پس از حركت به سمت ناحيه ملتهب، سبب بهبود ناحيه آسيب ديده مغز مي شوند.
محققان اين فرضيه را مطرح كرده اند كه در آينده مي توان مونوسيت ها را از مغز و استخوان تهيه كرد و با تزريق آن به مغز مي توان عوارض ناشي از سكته مغزي را در هفته هاي بعد بهبود بخشيد.
فرضيه محققان سوئدي كه درستي آن روي مدل هاي جانوري نيز مستلزم مطالعه بيشتر است، حاكي از آن است كه ناكافي بودن نوع خاصي سلول ايمني در انسان ها و حيوانات مي تواند علت بهبود نيافتن كافي مغز پس از سكته مغزي شود. بنابر اين افزايش سطح اين نوع سلول ها مي تواند موثر باشد.
به گزارش ايرنا از پايگاه اينترنتي تلگراف، اين مطالعه اخيرا در مجله بين المللي Journal of Neuroscience منتشر شد.
قابليت خودترميمي مغز پس از سكته
