دانشمندان بر این باورند که این کشف جدید، بروز یک انفجار ابرنواختری را در نزدیکی منظومه شمسی ما تایید می‌کند.به گفته آنها، قریب به دو میلیون سال پیش یک انفجار ابرنواختری در نزدیکی منظومه شمسی ما رخ داده است که با گذشت چندین سال هنوز هم نشانه‌هایی از آن به شکل یک ایزوتوپ آهن در کف اقیانوس‌ها یافت می‌شود.این دانشمندان موفق به کشف غلظت بسیار بالا و غیرطبیعی از ایزوتوپ رادیواکتیو60Fe در ماه شدند که به گفته آنها این میزان به طور انحصاری توسط انفجار ابرنواختر ایجاد می‌شود.
به اعتقاد آنها هر دوی این اکتشافات نشان دهنده یک انفجار ابرنواختری در منظومه شمسی است.این نمونه‌های موجود در بین سال‌های 1969 تا 1972 و در طول ماموریت آپولو 12، 15 و 16 بدست آمده است. لازم به ذکر است که در این ماموریت‌ها نمونه‌هایی از سطح ماه به زمین آورده شد.
این محققان همچنین می‌گویند که ممکن است برخی از ایزوتوپ‌های آهن از برخورد مداوم میان ذرات کیهانی و سطح ماه ایجاد شده باشند.گونتر کورسچینک فیزیکدان دانشگاه فنی مونیخ در یک بیانیه در این دانشگاه اظهار کرد: این ادعای مطرح شده تنها می‌تواند در مورد بخش بسیار کوچکی از ایزوتوپ 60Fe صحت داشته باشد.هر 60Fe رادیواکتیو نشات گرفته از زمان تولد منظومه شمسی با برخورداری از نیمه عمر 2.62 میلیون سال که در مقایسه با سن منظومه شمسی ما نسبتا کوتاه است، باید مدتها پیش در عناصر پایدار تحلیل رفته و تاکنون بر روی زمین از بین رفته باشد.
این فرضیه ابرنواختری اولین بار در سال 1999 توسط محققان دانشگاه فنی مونیخ پدید آمد که شواهد اولیه‌ای از آن را در یک پوسته در اعماق دریا پیدا کرده بودند.لازم به ذکر است که نمونه‌های بدست آمده از سطح ماه با استفاده از طیف سنج جرمی شتاب دهنده در آزمایشگاه مایر-لیبنیتز در نزدیکی مونیخ مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
به گزارش ایسنا، یافته‌های این پژوهش در مجله Physical Review Letters منتشر شده است.
No tags for this post.