دستکاری ژنتیکی مالاریا و خطراتی که متوجه اکوسیستم ها می شود
مالاریا هر سال جان حدود نیم میلیون انسان را می گیرد که در این میان بیشتر قربانیان مربوط به منطقه آقریقا و کودکان این قاره است. تخمین زده می شود که طی 15 سال گذشته رقم غیرقابل تصور بیش از 100 میلیارد دلار برای مقابله با این بیماری و در نهایت نابودی مالاریا صرف شده است. برای درک هرچه بهتر بزرگی این رقم کافی است بدانیم که مجموع چندین کشور اروپایی، آسیایی و قاره آمریکای شمالی برای توسعه ایستگاه فضایی بین المللی طی حدود 3 دهه گذشته با این رقم برابری می کند.
تخمین زده می شود که طی 15 سال گذشته رقم غیرقابل تصور بیش از 100 میلیارد دلار برای مقابله با این بیماری و در نهایت نابودی مالاریا صرف شده است.
برای درمان مبتلایان به مالاریا هزینه و زمان زیادی صرف می شود و در عین حال هزینه های سنگینی برای خرید حشره کش پرداخت می شود. اما طی 15 سال گذشته نتیجه چندان چشمگیری به دست نیامده است.
در ماههای اخیر بسیاری از دانشمندان به این واقعیت اشاره کرده اند که نباید برای کمک به توسعه بهداشت جهانی، دست به تغییرات گسترده در اکوسیستمهای طبیعی زد.
محققان سالهاست به این واقعیت اشاره دارند که باید ابزاری قدرتمند برای مقابله با این بیماری در فقیرترین کشورهای جهان به کار گرفت.
همزمان تلاشهای علمی برای مقابله با مالاریا و ریشه کن کردن آن ادامه دارد و در یکی از آنها گروهی از محققان کالج سلطنتی انگلیس بر روی ایده ای کار می کنند که به نظر می رسد چالشهای خاص خود را نیز به همراه داشته باشد. آنها ایده دستکاری ژنتیکی پشه های مالاریا را با هدف عقیم سازی پشه های ماده مطرح کرده اند. اگر این ایده به مرحله اجرایی برسد آنگاه می توان تصور کرد که جمعیت پشه های مالاریا در سراسر جهان رو به انقراض خواهد گذاشت.
تیمهایی در ایتالیا و سه کشور آفریقایی یعنی مالی، بورکینافاسو و اوگاندا با محققان این کالج همکاری می کنند و جالب اینکه بیل گیتس به عنوان بنیانگذار مایکروسافت حمایتهای مالی خود را از این پروژه اعلام کرده است.
با این حال این پروژه با انتقاداتی نیز همراه بوده است. در ماههای اخیر بسیاری از دانشمندان به این واقعیت اشاره کرده اند که نباید برای کمک به توسعه بهداشت جهانی، دست به تغییرات گسترده در اکوسیستمهای طبیعی زد. در واقع آنها این پرسش را مطرح می کنند که آیا ما انسانها این حق را داریم که برای حفاظت از خود در برابر بیماری هایی همچون مالاریا، تغییراتی بزرگی در طبیعت ایجاد کنیم؟
کوین اسولت از دانشمندان زیست شناس دانشگاه MIT از جمله این مخالفان است. او می گوید: در صورت انجام چنین کاری دست به خطری بزرگ زده ایم.
بدون این برای توسعه روشهای نوین مقابله با بیماری های خطرناک و عوامل ایجاد کننده آنها به روشهای اصولی نیاز است و در این میان باید به تمامی سؤالهایی که به ذهن می رسد پاسخی منطقی ارایه نمود.
12 ماه پیش فناوری دستکاری ژنتیکی آن هم در چنین سطح پیشرفته ای تنها به عنوان یک ایده های امیدوارکننده برای درمان بیماری های مختلف به شمار می آمد اما اکنون شاهد پیشرفت خیره کننده فناوری هستیم و به همین دلیل باید با احتیاط و نگاه منطقی به چنین تکنیکهای درمانی توجه کرد.
منبع:technologyreview
مترجم:مهدی پیرگزی
No tags for this post.