منظومه ستاره ای Alpha Centauri در همسایگی منظومه شمسی قرار دارد. البته فاصله در نوع خود نجومی است، چیزی درحدود 4.37 سال نوری که اگر بخواهیم با استفاده از فناوری ها و فضاپیماهای پیشرفته امروزی روانه این سفر شویم حدود 30 هزار سال در راه خواهیم بود.
چنین سیستم های فضایی که می توان از عنوان «نانو فضاپیما» نیز برای توصیف آنها استفاده کرد با سرعت 20 درصد سرعت نور حرکت می کنند.
حالا اما استفان هاوکنیگ فیزیکدان معروف عصر حاضر ایده جاه طلبانه ای را مطرح می کند که در صورت تحقق می توان این سفر را بسیار کوتاه کرده و تنها در عرض 20 سال به منظومه همسایه مان برسیم.
این پروژه با هزینه قابل توجه 100 میلیون دلار ارایه شده و جالب اینکه چهره های شخصی همچون یوری میلنر و مارک زاکربرگ (بنیانگذار فیس بوک) از آن حمایت کرده اند. به بیان ساده می توان گفت که در این برنامه راههای طراحی و عملیاتی کردن فضاپیماهای کوچک و بسیار سبکی بررسی می شود که شاید بتوان از آنها برای چنین سفری استفاده کرد. چنین سیستم های فضایی که می توان از عنوان «نانو فضاپیما» نیز برای توصیف آنها استفاده کرد با سرعت 20 درصد سرعت نور حرکت می کنند، یعنی بیش از یکهزار برابر سریعترین فضاپیماهای حال حاضر در دنیا.
در چنین سفری خبری از حضور مستقیم انسانها نخواهد بود بلکه این فناوری های نوین هستند که به عنوان چشم و گوش دانشمندان سر از راز و رمز منظومه های ستاره ای مجاور زمین درمی آورند. این نانوفضاپیماها در واقع تراشه های بسیار سبکی هستند که به دوربینهای پیشرفته، پیشرانه های فوتونی، منابع انرژی و تجهیزات مسیریابی و ارتباطی مجهز هستند. مجموعه این فناوری ها، نانوفضاپیماها را از حیث کارایی در مقامی مشابه کاوشگرهای امروزی قرار می دهند با این تفاوت بزرگ که در نقطه ای بسیار دورتر در مقایسه با کاوشگرهای امروزی سرویس دهی خواهند داد.
اخترشناسانی که همواره دل به یافتن نشانی از دنیاهای دیگر و سیارات مشابه زمین بسته اند امیدواری زیادی به این نوع پروژه ها دارند.
به محض ورود نانوفضاپیماها به محدود منظومه ستاره ای Alpha Centauri شروع به جمع آوری داده های علمی و انتقال آنها به زمین می کنند.
منبع:gizmag
مترجم:مهدی پیرگزی
No tags for this post.