آیا حس می کنید که بارش باران نزدیک است و تا لحظاتی دیگر شاهد باران خواهیم بود؟ اگر این گونه اید، بدانید شما تنها کسی نیستید که این حس را دارید!
در واقع، برخی دانشمندان معتقدند انسان ها حس شان را به بو و عطر باران از اجدادشان به ارث برده اند، افرادی که آب و هوای بارانی را تکیه گاه و عامل نجات بخش زندگی شان می دانستند. اما چه چیزی است که باعث می شود عطر باران تا این حد برایمان لذت بخش باشد؟
پیش از آن که قطرات باران با سطح خاک برخورد کند، باران تنها آب است و هیچ بویی ندارد. اما پس از برخورد با سطح خاک و عطر تازگی و دلپذیر باران به هوا برمی خیزد. حال دانشمندان معتقدند که سازوکار قطعی این عطر را دریافته اند.
بوها و عطرهای بسیاری است که مربوط به باریدن باران می شود، که انسان ها آنها را لذت بخش می دانند. این عطر به طور کلی، پتریچر خوانده می شود، و بوی باران را پس از خشکسالی طولانی تشدید می کند. پتریچر(petrichor)_ اصطلاحی بود که دو دانشمند استرالیایی در سال 1964 زمان مطالعه بوهای مربوط به هوای مرطوب، اختراع کردند_ از دو واکنش شیمیایی گرفته شده است. واژه پترا (petra) به معنای سنگ و ایچر(ichor) به معنای مایعاتی است که مانند خون در رگ ها جاری می شود.
بعضی گیاهان در زمان خشکسالی روغن هایی ترشح می کنند، این روغن ها در هوا پخش می شود. واکنش دوم که پترچر را ایجاد می کند، هنگامی است که مواد شیمیایی تولید شده از باکتری ساکن در خاک به نام آکتینومایستس نیز رها می شود. این ترکیبات معطر دست به دست هم می دهند تا در هنگام بارش باران و برخورد دانه های باران با خاک، بوی پترچر دلنشینی خلق می شود.
بوی دیگری که از باران بر می خیزد، اُزون است. در هنگام رعد و برق و طوفان، برق می تواند مولکول های اکسیژن و نیتروژن را جدا کرده و به اتمسفر بفرستد، و آنها نیز می توانند به اکسید نیتریک بازترکیب شوند. این ماده نیز با دیگر مواد شیمیایی در اتمسفر برای تشکیل ازون واکنش می دهند، این ماده بوی تندی دارد، و تاحدی به بوی کلرین نزدیک است. هنگامی که کسی می گوید می تواند وجود باران را در لحظات آتی حس کند، ممکن است به این خاطر است که طوفان مقداری ازون را از بالای ابرها به بینی او رسانده باشد.
منبع:تبیان
No tags for this post.