نماد سایت خبرگزاری سیناپرس

7 کارکرد اصلی آب در زندگی فردی و اجتماعی انسان

اهمیت و نقش آب در تداوم حیات بشریت بر هیچ کس پوشیده نیست اما واقعیت آن است که زندگانی انسان قرن بیست و یک، بیش از آنچه خود می پندارد، با این مایع حیات بخش پیوند خورده است. در ادامه 7 کارکرد اصلی آب در زندگی فردی و اجتماعی انسان ها را مرور خواهیم کرد: 

آب و بهداشت

زندگی انسان وابسته به آب است. انسان می­تواند هفته ­ها بدون غذا زنده بماند اما بدون آب، بیش از چند روز قادر به ادامه حیات نیست. همچنین آب در حفظ سلامت و بهداشت فردی و اجتماعی انسان ها موثر است. شستن دست­ ها با آب، یکی از بهترین راه ­های از بین بردن میکروب­ ها و جلوگیری از انتقال بیماری و میکروب به دیگران است.

بدن انسان به طور میانگین به 50 تا 65 درصد آب نیاز دارد. کودکان بالاترین درصد نیاز آبی را دارند و نیاز آبی نوزادان به 78 درصد می رسد. هر فردی روزانه نیازمند دسترسی به آب برای آشامیدن، پخت و پز و بهداشت فردی است. طبق توصیه سازمان بهداشت جهانی، سرانه روزانه 7.5 لیتر آب، احتیاجات اکثر مردم را تحت هر شرایطی برطرف خواهد کرد. مقادیر سرانه بالاتر تا 20 لیتر آب در هر روز، نیازهای اساسی بهداشتی و غذایی هر فرد را مرتفع خواهد کرد.

با وجود پیشرفت­های موثر صورت گرفته در چند دهه اخیر، 748 میلیون نفر به منبع آب آشامیدنی سالم دسترسی ندارند و 2.5 میلیون نفر از تسهیلات بهداشتی بهبود یافته استفاده نمی ­کنند.

آب و طبیعت

اکوسیستم­ ها همچون جنگل ­ها، تالاب­ ها و مراتع در قلب چرخه جهانی آب قرار دارند و بدیهی است که چرخه آب برای دستیابی به مدیریت پایدار آب ضروری است. هنوز اکثر الگوهای اقتصادی قدر و ارزش خدمات اساسی ارایه شده اکوسیستم ­های آب شیرین را نمی­ دانند. آلودگی فاضلاب تصفیه نشده صنعتی و خانگی و زهاب کشاورزی باعث تضعیف ظرفیت اکوسیستم برای ارایه خدمات وابسته به آب می ­گردد.

مباحث اقتصادی می ­تواند مطابق نظرات تصمیم­ گیران و طراحان، از اکوسیستم ­ها حفاظت کنند. ارزیابی اکوسیستم نشان می ­دهد که منافع آن بسیار بیشتر از هزینه­ های سرمایه ­گذاری ­های آبی در حفاظت از اکوسیستم است. ارزیابی همچنین در حفظ تعادل اکوسیستم مهم است و می ­توان برای آگاهی بیشتر از طرح های توسعه از آن استفاده کرد. «مدیریت بر پایه اکوسیستم» ضامن پایداری بلند مدت آب است.

آب و شهرنشینی

امروزه یک نفر از هر دو نفر ساکنان کره زمین در شهرها زندگی می ­کنند. 93 درصد شهرنشینی در کشورهای فقیر و در حال توسعه اتفاق می ­افتد و قریب به 40 درصد توسعه شهری جهان در مناطق فقیرنشین رشد می کند. پیش ­بینی­ ها نشان می ­دهد که 2.5  میلیارد نفر دیگر تا سال 2050 به سمت شهرها حرکت خواهند کرد.

بر اساس گزارش سال 2014 سازمان ملل، بیشترین رشد شهری در هندوستان، چین و نیجریه اتفاق خواهد افتاد. مدیریت مناطق شهری یکی از مهمترین چالش ­های توسعه در قرن 21 است. هزاران کیلومتر لوله، زیرساخت آبی هر شهر را تشکیل می دهد. بسیاری از سیستم ­های منسوخ شده انتقال آب، بیش از آن مقداری که آب شیرین را تحویل می دهند، آن را تلف می کنند. در بسیاری از شهرهایی با رشد سریع (شهرهای کوچک و متوسط با جمعیتی کمتر از 500000 نفر) زیرساخت فاضلابی  وجود ندارد یا ناکافی و قدیمی است.

آب و صنعت

تولید هر محصول به آب نیاز دارد. بعضی از صنایع آب بیشتری نسبت به سایر صنایع مصرف می ­کنند. برای تولید یک ورقه کاغذ 10 لیتر آب مصرف می­ شود و برای تولید 500 گرم پلاستیک، 91 لیتر آب.

صنعتی سازی می­ تواند از طریق افزایش بهره ­وری، اشتغال و درآمد باعث توسعه شود و فرصت ­هایی برای اشتغال جوانان فراهم کند. گرچه اولویت صنعتی به حداکثر رساندن تولید با راندمان آبی بالا و حفاظت از آن است.

پیش بینی می­شود تقاضای جهانی آب برای تولید صنعتی از سال 2000 تا 2050 تا 400 درصد افزایش یابد که بسیار بیشتر از سایر بخش­ هاست. بیشتر این افزایش­ در اقتصادهای نوظهور و کشورهای در حال توسعه خواهد بود.

بهره وری آبی خیلی اوقات نیازمند یک تعادل مالی است. سرمایه­ گذاری در فناوری تصفیه موثر آب یا فرآیندهای خنک کننده، ممکن است نسبت به بازگشت­ های متوسط سرمایه­ گذاری دوره ­های برگشت طولانی تری داشته باشد.

فناوری و برنامه­ریزی هوشمند، مصرف آب را کاهش داده و می ­تواند کیفیت فاضلاب را بهبود بخشد. بعضی از تولیدکنندگان پیشرو، منسوجات فناوری را معرفی کرده ­اند که اطمینان می­ دهند آب خروجی از ماشین لباس شویی، حتی تمیزتر از آب آشامیدنی شهری باشد.

آب و انرژی

آب و انرژی شرکای طبیعی یکدیگرند. آب برای تولید انرژی لازم است و تحویل آب به انرژی نیاز دارد. بیش از 80 درصد تولید برق امروزی از طریق برق حرارتی است. آب برای تولید بخار، گرم شده و به ژنراتورهای برق می­ رود. همچنین برای خنک کردن این ژنراتورها به میلیاردها گالن آب نیاز است. نیروگاه­ های برقابی در سراسر جهان 16 درصد از تولید برق جهان را بر عهده دارند. استفاده از منابع آبی مختلف مانند دریا یا فاضلاب، پتانسیل بزرگی برای کاهش فشار وارده بر منابع آب شیرین دارد. انرژی تجدیدشونده از منابعی که به طور طبیعی دوباره پر می ­شوند مانند نور خورشید، باد، باران، جزر و مدها، امواج و گرمای انرژی حرارتی زمین ناشی می ­شود. این انرژی به کمیت های بالای آب شیرین نیازی ندارد.

آب و کشاورزی

هر فرد آمریکایی روزانه 7500 لیتر آب برای غذا استفاده می­ کند. حدود 90 درصد برداشت آب در بیشتر کشورهای در حال توسعه، به آبیاری اختصاص دارد. از لحاظ جهانی، کشاورزی بزرگترین مصرف کننده آب است که 70 درصد برداشت کلی آب را شامل می ­شود.

تا سال 2050 کشاورزی می بایست به تولید 60 درصد غذای بیشتر در جهان و 100 درصد غذای بیشتر در کشورهای در حال توسعه بپردازد. رشد اقتصادی و رفاه فردی، رژیم های غذایی را به سمت گوشت و لبنیات کشانده که نیازمند آب بیشتری است. به عنوان مثال تولید یک کیلو برنج به 3500 لیتر آب نیاز دارد درحالیکه یک کیلو گوشت گاو به 15000 لیتر آب نیاز دارد. در 30 سال گذشته این تغییر ذائقه بزرگترین اثر مخرب  را بر مصرف آب گذاشته است و این روند تا نیمه ­های قرن 21 نیز ادامه خواهد داشت.

نرخ رشد فعلی تقاضاهای کشاورزی برای منابع آب شیرین جهان ناپایدار است. مصرف نامناسب آب برای تولید محصولات کشاورزی آبخوان ­ها را خالی کرده، جریان آب رودخانه­ ها را کاهش داده، زیستگاه حیات وحش را تخریب کرده، و باعث شوری 20 درصد اراضی آبی جهان شده است. کشاورزی می ­تواند برای افزایش کارآیی مصرف آب، میزات تلفات آب را کاهش داده و بهره ­وری تولید محصولات را افزایش دهد.

آب  و عدالت اجتماعی

در کشورهای در حال توسعه مسوولیت جمع آوری روزانه آب به طور نامتناسبی به دوش زنان و دختران می افتد. زنان به طور متوسط در این مناطق 25 درصد از وقت روزانه خود را صرف جمع آوری آب برای خانواده های خود می ­کنند. این زمانی است که باید صرف کار در یک شغل درآمدزا، مراقبت از خانواده یا تحصیل فرزندان شود. سرمایه­ گذاری در آب و فاضلاب، منافع اقتصادی پایداری را به همراه دارد. هر دلار سرمایه­ گذاری در این زمینه، بازگشت سرمایه ­ای بین 5 و 0.28 دلار را نشان می ­دهد.

No tags for this post.
خروج از نسخه موبایل