در حال حاضر حدود 54 درصد از جمعیت 7.3 میلیارد نفری دنیا در نواحی شهری زندگی می‌کنند و انتظار می‌رود تا سال 2045، تعداد ساکنان شهرها دو میلیارد دیگر افزایش یابد. در واقع دنیا از لحاظ سکونت‌دادن تعداد شهرنشین‌ها و برآورده‌کردن نیاز به زیرساخت به نقطه بحرانی رسیده است.
همه می‌دانند ارتباط مهمی بین مسکن باثبات و بهداشت بهتر، بازدهی‌های بهتر تحصیلی و فرصت‌های جدید زندگی وجود دارد و زمانی که وضعیت زندگی خانواده‌ها از جمله خانواده‌های کم ارتقا می‌یابد، چه تاثیر مهمی بر جامعه می‌گذارد. یکی از فوایدی که از طریق سرمایه‌گذاری در بخش مسکن بدست می‌آید، توسعه بازارهای جدید برای تولیدات و خدمات است.
هزینه‌های کمرشکن مسکن برای افسران پلیس، معلمان و کارکنان بیمارستان‌ها
ارائه مسکن کافی و قابل تهیه موضوعی است که هر دوی اقتصادهای پیشرفته و در حال توسعه باید به آن توجه داشته باشند. در شهرهایی مانند سان‌فرانسیسکو، لندن و بمبئی چالش‌های مهم پیرامون دسترسی به زمین و مسکن قابل تهیه بر روی زندگی میلیون‌ها نفر تاثیر می‌گذارد.
به طور مثال نمی‌توان در هیچ جای ایالات متحده پیش‌بینی کرد که یک کارمند تمام وقت با حداقل دستزمد بتواند هزینه تهیه یک آپارتمان یک خوابه را تامین کند. در 29 ایالت این کشور، حتی زمانی که دو نفر به طور تمام وقت و با پرداختی حداقل کار می‌کنند، نمی‌توانند هزینه اجاره یک آپارتمان دو خوابه را تامین کنند. بنابراین کارکنان خدماتی مانند افسران پلیس، معلمان، کارکنان بیمارستان‌ها و آتش‌نشان‌ها عملا از تهیه مسکن مناسب در شهرهایی که به آن‌ها وابسته است، باز می‌مانند.
مسکن بالاخره موضوع روز شد
در حال حاضر حدود 54 درصد از جمعیت 7.3 میلیارد نفری دنیا در نواحی شهری زندگی می‌کنند و انتظار می‌رود تا سال 2045، تعداد ساکنان شهرها دو میلیارد دیگر افزایش یابد.
ماه سپتامبر گذشته، نمایندگان 193 دولت گرد هم آمدند تا طرح‌های خاصی را برای تبدیل کردن دنیا به یک مکان بهتر ارائه دهند.
آن‌ها از 17 هدف جهانی طراحی‌شده برای پایان دادن به فقر، مبارزه با تغییرات جوی و مبارزه با بی‌عدالتی و نابرابری را بررسی کردند. در این میان، ذکر این نکته قابل توجه است که برای این که مسکن در چنین فهرستی قرار بگیرد، رهبران دنیا باید به این موضوع مانند غذا، بهداشت، تحصیل، آب و دیگر اولویت‌ها بنگرند.
موضوع مهم دیگر برای توسعه شهرها اجلاس Habitat III است که هر 20 سال یک بار برگزار می‌شود و برای توسعه موضوع شهری و جهت هدایت کردن موج جدید شهری‌شدن حائزاهمیت است.
این اجلاس تصمیم‌گیرندگان مهم سراسر دنیا مانند وزاری مسکن و اقتصاد، سفرا، سران دولت‌های محلی و ایالتی، اعضای بخش خصوصی و سازمان‌های مدنی جوامع را جذب می‌کنند و آن‌ها تصمیم خواهند گرفت برای دو دهه آینده باید با وضعیت شهرها، مسکن و زمین چگونه برخورد کنند. اجلاس Habitat III ضمن تاکید بر مبارزه با فقر و چگونگی پایان دادن به آن، نخستین فرصت برای سهامداران بخش‌های مختلف جهت بسط دادن و رسیدن به اهداف ذکرشده است.
نابرابری و مرزهای نامرئی
دستور کار جدید شهری (New Urban Agenda) سندی عمل‌محور و امیدوارکننده برای ارائه گام‌های هدایتی خاصی است که میتوان با رسیدن به آن‌ها مکان‌های مناسبی برای زندگی و کار ایجاد کرد. با این حال، افرادی که نسخه این سند را ارائه می‌دهند نمی‌توانند نابرابری‌های موجود در فضاهای شهری را نادیده بگیرند.
سند دستورکار جدید شهری باید به اولویت‌ها، نیازها و تجارب شهروندان به ویژه افراد فقیر در نواحی شهری و دیگر سکونتگاه‌های انسانی در سراسر دنیا پاسخ دهد. این موضوع باید موضوعاتی مانند زیرساخت، حمل و نقل، مسکن، بهداشت، شغل و دسترسی به غذا و تحصیل را مد نظر قرار دهد؛ چنین سندی نباید صرفا به مشکلات و چالش‌های مراکز شهری محدود شود و باید فرصت‌ها و مزیت‌ها را نیز شناسایی کند.
به طور مثال، شهرها می‌توانند موتورهای قدرتمندی برای رشد اقتصادی باشند و بنابر اعلام بانک جهانی، بیش از 80 درصد تولید ناخاص داخلی جهانی در شهرها تولید می‌شود. بنابراین، ساکنان شهرها که مملو از ایده‌های جدید هستند، می‌توانند در رشد پایدار اقتصادی مشارکت کنند.
با رشد نواحی شهری طی یک قرن اخیر، باید به شیوه‌های جدید نگریست و گرچه پیشرفت زمان می‌برد، مثال‌های مهمی در زمینه همکاری برای ایجاد تغییرات مثبت در بخش مسکن مشاهده شده‌اند.
الگوی نمونه: از پایتخت قتل و جنایت تا مرکز جذب گردشگر
دهه‌ها پیش در شهر مدلین کلمبیا، رشد سریع جمعیت، تنش‌های سیاسی و قاچاق مواد مخدر بسیاری از مردم را بر آن داشت تا در سکونتگاه‌های موجود بر روی تپه‌های شهر سکنی گزینند.
با این حال، این شهر که در سال 1991 پایتخت قتل و جنایت در دنیا بود، در سال 2013 توسط "موسسه زمین شهری" به عنوان شهر نوآور سال شناخته شد و نیویورک تایمز نیز به تازگی آن را یک مقصد گردشگری صمیمی معرفی کرده است.
در واقع تولد دوباره مدلین را میتوان تا حدی به رهبرانی محلی قوی و مجموعه‌ای از تصمیمات هوشمندانه طراحی شهری نسبت داد زیرا دولت محلی در این شهر زیرساخت‌های اساسی را برای پشتیبانی از سکونتگاهای غیررسمی موجود بر روی تپه‌ها ایجاد کرد. هم‌اکنون سیستم خودروی برقی، این محله واقع بر روی تپه را به سیستم مترو و شرکت‌های موجود در شهر مرتبط کرده و در واقع مسیر سه ساعته با پای پیاده هم‌اکنون توسط خودروی برقی و مترو به 20 دقیقه کاهش یافته است.
مدلین مانند هر شهری دیگری با چالش‌هایی روبروست اما خشونت در این شهر کاهش یافته و نهادهایی مانند کتابخانه‌ها که توسط دولت ایجاد شده‌اند، آن را به مکانی جذاب تبدیل کرده‌اند. در عین حال، شرکت‌های جدیدی در این ناحیه ظهور کرده‌اند و تلاش برای ارتقای وضعیت مسکن قابل تحسین است.
بنابراین مشاهده می‌شود زمانی که بخش‌های مدنی، خصوصی و دولتی در بخش مسکن، حمل و نقل، دسترسی به غذای سالم، تحصیل و مراقبت‌های بهداشتی سرمایه‌گذاری می‌کنند، به رشد نیروی کار کمک کرده و محیط را برای موفقیت افراد و شرکت‌ها مهیا می‌کنند.
هدف گزارش مجمع جهانی اقتصاد این است که "دستور کار جدید شهری" طرحی هوشمندانه و موفق را برای کمک کردن به افراد نیازمند در تهیه مسکن مناسب و دسترسی به زیرساخت‌های اساسی و خدمات در شهرها برای 20 سال آینده ارائه دهد.
ترجمه: شه تاو ناصری
No tags for this post.