بنا دارای یک ایوان ورودی در جهت شرق و دو دالان طاق دار ورودی در شمال است . ارتفاع این ایوان 7 متر و طول آن 5 متر بوده و کف موزائیک شده و ازاره های قالب گیری شده از سیمان و موزائیک در آن دیده می شود . تمام نمای داخل سفید کاری شده است . سقف ایوان هلالی شکل و قوس آن نیم دایره کاملی را تا پاکار قوس تشکیل می دهد که در مجموع یک طاق لوله ای بزرگی را ارائه می دهد .
شایان ذکر است این قسمت از بناالحاقی بوده و در حدود 60 تا 80 سال پیش ساخته و به بنا اضافه شده است . گنبد بنا یک پوش ، ساقه دار ، به رنگ آبی و فاقد تزئینات است . بدنه خارجی بنا توسط آجر و کاشی تزئین شده که نسبتاٌ جدید هستند . تزئینات داخلی گنبد خانه جدیداٌ آئینه کاری شده است .
در زمان های گذشته ، اتاق مقبره دارای یک ضریح چوبی منبت کاری شده بود که در داخل محفظه ای از شیشه نگهداری می شد اما امروزه ضریح ، فلزی و جدید است .
فضای گنبد خانه دارای پلان چهار گوش بوده که در هر ضلع آن یک ورودی بزرگ به ارتفاع 3 متر با قوس جناقی تعبیه شده است . در حال حاضر ورودی های جنوبی و شمالی بسته شده اند . پلان چهار ضلعی بقعه به وسیله چهار فیلپوش در ارتفاع 80/3 سانتی متری در چهار گوشه بنا به هشت ضلعی تبدیل شده که به دایره و سپس به گنبد ختم می گردد. در شمال شرقی بنا یک زائر سرا توسط اوقاف ساخته شده است .
داخل بنا با رویه ای از گچ پوشیده شده که در بعضی از قسمت ها در زیر لایه های گچ آثار نقاشی و تزئینات رنگی به رنگ های مختلف به صورت محو دیده می شود . این تزئینات در فیلپوش ها یک شمسه تزئینی و لچکی ها و کار بندی به صورت نقاشی با دایره هایی در مرکز مثلث اجرا شده است . فضای گنبد از داخل دارای چهار نورگیر در چهار ضلع و چهار طاقنما ی تزئینی بین فیلپوش ها است که فعلا ٌیکی از آن ها بسته شده اند .
از طریق ورودی غربی داخل بقعه به محوطه ای می رسیم که کاربری مسجد داشته و یک بنای الحاقی است که احتمالاٌ مربوط به دوره صفویه باشد . این محوطه چهار گوش بوده که به وسیله دو ستون قطور به ابعاد 5/1 × 5/1 متر که یکی از آن ها به دیوار غربی چسبیده است به چهار قسمت تقسیم می شود که بالای هر قسمت به وسیله یک طاق یا گنبد کم خیز نیم کاسه ای پوشیده شده است .
قوس های به کار رفته در این بنا جناقی است و سه طرف آن را که دهانه های قوس دار تشکیل می دهد به وسیله دیوار مسدود کرده اند که از داخل یک طاقنای کم عمق را اندازه نیم متر را داده است .
بسیاری از کارشناسان این بنا را از نظر خصوصیات معماری مربوط به قرن هفتم دانسته اند .
گزارش تصویری و تحلیل فنی : احسان محمد حسینی – فاطمه کردی
No tags for this post.