ارمانو کالکاتلی مدیر مرکز ملی زیست شناسان ایتالیا در رابطه با تاثیرات مخرب زیست محیطی سکوهای استخراج نفت دریایی گفت: حفاری دریایی به محیط زیست لطمه می زند و در حالی که نهنگ ها و دلفین ها اولین قربانیان این عملیات هستند، در این میان سلامت انسان نیز به خطر خواهد افتاد ، چون رژیم غذائی انسان امروزی که استفاده از آبزیان در آن نقش پر رنگی دارد ، تاثیر به سزائی در سلامت انسان داشته و به اصطلاح ما همان چیزی که می خوریم ، هستیم.
ارتعاشات ناشی از استخراج نفت، آلودگی های محیطی ، سر و صدا و نشت هیدروکربن به میزان کم اما مستمر و روزانه از جمله مهمترین معضلات زیست محیطی ایجاد شده بر اثر فعالیت سکوهای نفتی محسوب می شوند.
وی در ادامه توضیحات خود افزود : باقیمانده های سکوهای حفاری ایجاد شده در دریاها و اقیانوس ها از چند صد تا چند هزار مترعمق دارند ، آلاینده های ایجاد شده توسط این سکوهای نفتی به وسیله پلانکتون ها خورده شده، که آن ها هم توسط ماهی که در سبد غذایی ماست خورده میشوند. جیودومینیکو آردیزون، استاد دانشگاه دریایی اکولوژی رم ؛ که در این تیم پژوهشی حضور داشت گفت: همانطور که تراژدی نشت نفت خلیج مکزیک نشان داد، استخراج نفت دریایی همواره با خطر حوادث متعددی رو به رو است. اگر این اتفاق در دریای مدیترانه می افتاد تراژدی وحشتناکی پدید می آمد چراکه آن جا حوضه ای کوچک با گردش محدود است و در اطراف آن زندگی بر پایه گردشگری و ماهیگیری استوار است. در سال 2010 نشت نفت آبهای عمیق در خلیج مکزیک به مدت 87 روز ادامه داشت، و حدود 4.9 میلیون بشکه نفت در اقیانوس تخلیه شد. این بزرگترین نشت نفت دریایی در تاریخ صنعت نفت محسوب می شود. وی در ادامه توضیحات خود افزود : نشت نفت تنها خطر بالقوه حفاری های دریایی محسوب نمی شود بلکه خود عملیات حفاری نیز آثار مخرب روز به روز دارد. ارتعاشات ناشی از استخراج نفت، آلودگی های محیطی ، سر و صدا و نشت هیدروکربن به میزان کم اما مستمر و روزانه از جمله مهمترین معضلات زیست محیطی ایجاد شده بر اثر فعالیت سکوهای نفتی محسوب می شوند. این موارد تاثیرات مخربی بر سلامت آبزیانی مانند دلفین ها و نهنگ های عنبر دارند.
در پایان باید خاطر نشان کرد فعالان محیط زیست در حال مبارزه برای شرکت کنندگان در رفراندوم برای دادن رای "بله" در برابر حفاری دریایی و به نفع حفاظت از محیط زیست هستند که در ماه جاری میلادی انجام خواهد شد.
منبع: ANSA
ترجمه: فاطمه کردی
No tags for this post.