یک برنامه به موقع و پیگیری درمان می تواند بسیاری از کودکان با اوتیسم را به نحو مؤثری بهبود بخشد و بهترین نوع، یک برنامه منظم و ساختاریافته است که موجب فعالیت سازنده کودک می شود و مدارس نقش سازنده ای در پیگیری درمان این نوع بیماران ایفا می کنند.
آغاز غیررسمی طیف اوتیسم در آموزش‌وپرورش به سال 1372 برمی گردد اما از سال 1383 و با ورود آزمون تشخیصی به طور رسمی در آموزش و پرورش پیگری شد. در ابتدا در هفت مرکز اوتیسم 100 دانش‌آموز شناسایی‌شده مشغول به تحصیل شدند، این در حالی بود که برخی روانشناسان و تیم‌های توانبخشی و برخی کارشناسان با آموزش کودکان اوتیسمی مخالف بوده و عنوان می‌کردند که کودکان مبتلا به اوتیسم آموزش‌پذیر نیستند اما آموزش رسمی بیماران اوتیسمی در کشور توسعه یافت.
در سال 85 مراکز اوتیسم در 14 استان و هم‌اینک در اکثر استان‌ها مراکز مخصوص این بیماران گسترش یافته‌اند و طرح غربالگری برای کودکان چهارسال به بالا در مراکز بهداشت و درمانگاه‌ها و کلینیک‌های خصوصی با انجام تست تشخیص انجام می‌شود و کودکان آموزش‌پذیر جذب آموزش‌وپرورش می‌شوند و حتی در مقطع متوسطه فنی وحرفه‌ای رشته پرورش گل‌های آپارتمانی را برای این دانش‌آموزان دایر شده است.
بیش از 1700 دانش‌آموز اوتیسمي در بیش از 22 مدرسه دولتی و حدود 17 مدرسه غیردولتی و حدود 350 کلاس خاص دانش‌آموزان اوتیسمي مشغول به تحصیل هستند.
بیش از 1700 دانش‌آموز اوتیسمي در بیش از 22 مدرسه دولتی و حدود 17 مدرسه غیردولتی و حدود 350 کلاس خاص دانش‌آموزان اوتیسمي مشغول به تحصیل هستند.
خدماتی که در مدارس و کلاس‌های ویژه به این گروه از کودکان و نوآموزان ارائه می‌شود، شامل آموزش مهارت‌های اولیه، آموزش مواد آموزشی دوره پیش دبستانی نوآموزان طیف اوتیسم، آموزش والدین، خدمات توان بخشی خاص و ارزیابی‌های مستمر از آموزش‌های ویژه است.
هدف از دوره پیش دبستانی نوآموزان طیف اوتیسم، حذف رفتارهای زیان‌بخش و ایجاد و تقویت رفتارهای مطلوب، آموزش زبان آموزی، مهارت‌های اجتماعی، خودیاری و حرکتی، آموزش پیش دبستان و آماده‌سازی برای خواندن و نوشتن و آموزش والدین جهت تقویت استقلال بخشی و اجتماعی کودکان و نوآموزان طیف اوتیسم است.
«شفقتی» از اعضای هیات‌مدیره انجمن اوتیسم با اشاره به تحت پوشش بیمه‌نبودن خدمات اوتیسم معتقد است که بسیاری از خانواده‌هایی که فرزند اوتیسمي دارند از هزینه بالای آزمایشات، درمان و خدمات توانبخشی گله می‌کنند، خدمات برای بیماران اوتیسم مانند سایر بیماران در دو بخش دولتی و خصوصی ارایه می‌شود که در بخش دولتی با توجه به کمبود بودجه خدمات قابل قبولی ارایه نمی‌شود وخدمات بخش خصوصی هم هزینه‌های بالایی دارد.
وی خطاب به خانواده‌هایی که فرزند اوتیسمي دارند، گفت: اعضای انجمن باید همت کرده و صدایشان را بلند کنند و خود را به جامعه و مسوولان نشان دهند اگر این اتفاق بیفتد می‌توان از مسوولان تصمیم‌ساز و تصمیم‌گیر همچون مجلس، دولت، وزیر بهداشت و… دعوت کرد که به این موضوع و مشکلات خانواده‌های داراي بيمار اوتیسمي ورود پیدا کنند.
وی با اشاره به تحت پوشش بیمه‌رفتن بیماران تالاسمی و… گفت: در حال حاضر بیمه‌ها هزینه درمان و تست بیماری و حتی سقط جنین بیماران تالاسمی را پرداخت می‌کنند و این در حالی است که در گذشته چنین نبود و این موضوع نشان می‌دهد بیماران اوتیسمی هم می‌توانند از خدمات بیمه بهره‌مند شوند.
شفقتی افزود: همچنین می‌توانیم از منابع سرگردان در کشور همچون خیران برای کمک به خانواده‌هایی که توان پرداخت هزینه‌های درمان فرزندان خود را ندارند کمک بگیریم. اگر درمان درست و به موقع برای این کودکان انجام شود بسیاری از آنها می‌توانند زندگی معمولی داشته باشند.
گزارش: امیر بامه
No tags for this post.