به گزارش پژوهشگاه رویان، میزان تولد زنده در مادرانی که دو جنین دریافت کرده اند سه برابر بیشتر از مادران دریافت کننده سه جنین بود البته این مسئله با کیفیت جنین انتقال یافته رابطه مستقیم دارد.
زمانی که برای غلبه بر مشکلات ناباروری، لقاح خارج رحمی (IVF) یا تزریق اسپرم درون سیتوپلاسم تخمک (ICSI) ضروری باشد، پس از انجام عملیات آزمایشگاهی، جنین های حاصل به رحم مادر انتقال می یابند تا ادامه بارداری روند طبیعی خود را طی کند.
اما انتقال جنین ها به رحم و لانه گزینی آنان مشکلاتی را به همراه دارد که احتمال بارداری را کاهش می دهد. به همین دلیل بیش از یک جنین و معمولا سه جنین به رحم مادر انتقال می یابد.
با توجه به بهبود روش ها در سال های اخیر و افزایش کیفیت جنین های حاصل از روش های لقاح خارج رحمی، این سوال برای محققان و متخصصان پژوهشگاه رویان مطرح شد که، آیا انتقال سه جنین همچنان بهترین انتخاب برای این دسته از زوج های نابارور است؟
برای پاسخ به این پرسش، دکتر مهناز اشرفی، لیلی کریمیان، دکتر مینا موحدی و همکارانشان در پژوهشگاه رویان، به بررسی 387 زوج نابارور پرداختند که از روش های لقاح خارج رحمی برای درمان آنان استفاده شده بود. در این مطالعه موفقیت بارداری و چند قلوزایی در زوج هایی که دو یا سه جنین دریافت کرده بودند مقایسه شد.
نتایج این مطالعه که در مجله بین المللی Fertility and Sterility به چاپ رسیده نشان داد، میزان حاملگی در گروه های دریافت کننده دو یا سه جنین برابر است، در حالی که چند قلوزایی در مادران دریافت کننده دو جنین 27 درصد و در دریافت کنندگان سه جنین 45 درصد است.
براساس این نتایج، با توجه به دشواری انتقال یک جنین در برخی از مراکز ناباروری، پیشنهاد شد که در زنان 39 سال و پایین تر، تا زمانی که حداقل یک جنین با کیفیت خوب برای انتقال وجود دارد، به جای سه جنین، حداکثر دو جنین منتقل شود.
با این حال، به منظور کاهش میزان چند قلوزایی، در نظر گرفتن استراتژی انتقال یک جنین انتخابی نیز توصیه می شود.
افزایش انتقال جنین به رحم، احتمال بارداری را افزایش نمی دهد
