بخش اعظم آنچه بر روی اینترنت دیده می‌شود، از طریق زیر آب منتقل می شود. در واقع 99 درصد تمامی داده‌های بین‌المللی از طریق نوعی مارپیچ و توسط کابل‌ها منتقل می‌شود که در عرض بستر اقیانوس‌های دنیا گسترده شده‌اند و حدود 229 مورد از این کابل‌ها وجود دارند که ضخامت آن‌ها کمتر از قوطی نوشابه است.
سابقه انتقال اطلاعات اینترنتی از این طریق به بیش از یک قرن می‌رسد. در سال 1886، سامانه SS Great Eastern نخستین کشتی بود که یک کابل اقیانوسی را با موفقیت در بستر اقیانوس قرار داد.
کابل‌ها هنوز هم به دلیل ثبات و اعتمادپذیری‌شان فناوری مورد انتخاب هستند و حتی به ماهواره‌ها نیز ترجیح داده می‌شوند.
موسسه اینترنتی آکسفورد اتصالات فیبر نوری دنیا را فهرست کرده و نقشه ارائه‌شده گرچه ساده شده، تعدادی از هاب‌های اتصال را نمایش می‌دهد. با این حال، این نقشه شبکه‌های کابل موجود در زیر خلیج مکزیک یا دریای شرق چین را نشان نمی‌دهد.
بر اساس نقشه مزبور، ایالات متحده کشوری است که بیش از سایر کشورها به اینترنت متصل است و دارای کابل‌هایی است که آن را به قاره‌های دیگر متصل می‌کند. بریتانیا، سنگال و نیجریه نیز دارای هاب‌های اتصال بزرگی هستند.
در نقشه دیگری که توسط شرکت تحقیقای Telegeography در امریکا ارائه شده، 278 کابل اینترنتی به همراه 21 مسیر طراحی شده قابل مشاهده هستند.
منبع: مجمع جهانی اقتصاد
ترجمه: شه تاو ناصری
No tags for this post.