این مطالعه با همکاری محققانی از دانشگاههای ایالتی کارولینای شمالی، ایوا، تگزاس (آمریکا) و تسینگهوا (چین) انجام شد و نتایج آن براساس آزمایشات میدانی و آزمایشگاهی در چین بدست آمد.
در مطالعات آزمایشگاهی، از 256 دانشجوی یکی از دانشگاههای چین خواسته شد تا جعبههای کوچکی را بسازند؛ سپس این افراد به گروههایی تقسیم شدند تا بصورت گروهی کار ساخت جعبه را انجام دهند.
بهترین سازنده (جعبه) در نیمی از تیمها مورد تقدیر قرار گرفت؛ در ادامه از افراد خواسته شد تا بار دیگر کار ساخت جعبه را بصورت انفرادی و تیمی تکرار کنند.
در دور دوم، تیمهایی که در آنها بهترین سازنده مورد تقدیر قرار گرفته بود، با بهبود قابل توجه عملکرد فردی و تیمی مواجه شدند.
(در مطالعات میدانی) محققان نتایج بدست آمده را در میان کارگران یک شرکت بزرگ تولیدی در شمال چین مورد بررسی قرار دادند. در برخی از بخشهای این شرکت، برنامه انتخاب "کارگر ماه" – برای بررسی عملکرد تیمی – اجرا شد.
نتایج این مرحله نیز مشابه مطالعات آزمایشگاهی بود؛ در بخشهایی که برنامه انتخاب "کارگر ماه" اجرا شده بود، بهبود قابل توجه عملکرد فردی و تیمی مشاهده شد.
نتایج بدست آمده برخلاف این باور است که (اعطای) پاداش فردی میتواند به موفقیت کل تیم صدمه بزند؛ برعکس، دادن پاداش به یکی از اعضای تیم بطور همزمان به بهبود عملکرد فردی و تیمی کمک میکند. دو دلیل برای این مسأله وجود دارد: نخست، سایر اعضای تیم، رفتار فرد تقدیرشده را مشاهده و از آن تقلید میکنند که در نهایت، این مسأله منجر به بهبود عملکرد تیمی میشود.
دوم، از آنجاکه هر کدام از اعضای تیم، رفتار خود را برای هماهنگ شدن با موفقترین فرد تیم تغییر میدهند، عملکرد کل تیم بهبود پیدا میکند. اگر فرد دریافتکننده پاداش در مرکز تیم باشد – یعنی کسی که سایر اعضا در اغلب موارد از کمک او بهرهمند می شوند – بهبود عملکرد تیمی بیشتر میشود.
دو نکته باید همواره مورد توجه قرار بگیرد: برنامه اعطای پاداش باید در بین همه تیمها اجرا شود؛ در تیمهایی که این برنامه در آنها اجرا نشود، عملکرد تیمی بطور محسوسی کاهش پیدا میکند. همچنین انتخاب بهترین تیم برای اعطای پاداش باید کاملا عادلانه باشد تا بتواند به نتیجه مطلوب ختم شود.
نتایج این مطالعه در Journal of Applied Psychology منتشر شد.
منبع: Phys.org
ترجمه:معصومه سوهانی
No tags for this post.