آجر سازنده‌ی اصلی زندگی روی زمین، عنصر «کربن» است. سلول‌های موجودات زنده از مولکول‌های کربن پایه ساخته شده‌اند. از سال‌ها پیش دانشمندان و نویسندگان داستان‌های علمی تخیلی فکر می‌کردند از آن‌جا که اتم‌های سیلیکون خیلی شبیه به اتم‌های کربن با دیگر اتم‌ها پیوند برقرار می‌کنند، عنصر سیلیکون هم می‌تواند به صورت یک جایگزین برای ایفای نقش به عنوان آجر سازنده‌ی حیات عمل کند. با این حال هرچند که سیلیکون حدود ۲۸ درصد عناصر سازنده‌ی پوسته‌ی زمین را تشکیل داده (کربن سهمی فقط ۰.۰۳ درصدی دارد)، این عنصر تقریبا به طور کامل هیچ نقشی در شیمی حیات ندارد.
ولی ظاهرا که خبرهای دیگری به گوش می‌رسد. پژوهشگران این هفته در سن‌دیگو کالیفرنیا و طی یک سخنرانی در انجمن شیمی آمریکا اعلام کردند آنزیمی باکتریایی ساخته‌اند که می‌تواند سیلیکون را با مولکول‌های ساده‌ی هیدروکربن ترکیب کند. هیدروکربن‌ها به نوعی پله‌ی اول حیات هستند. حالا فکر کنید موجودات زنده‌ای وجود داشته باشند که بتوانند از سیلیکون در سلول‌های خود استفاده کنند. این می‌تواند شیمی حیات را به طور کامل دگرگون کند و دیدگاه ما را نسبت به زندگی تغییر دهد. هرچند که ۱۸ درصد وزن بدن ما را اتم‌های کربن تشکیل داده‌اند، ولی شاید روی سیاره‌ای دیگر، بخش عمده‌ای از وزن بدن موجودات زنده را عنصر سیلیکون تشکیل داده باشد. منظورمان چیزی مثل «هورتا» (Horta) در فیلم «استار ترک» (Star Trek) است. یعنی همان موجودی که در عکس بالا می‌بینید.
منبع:digikala
No tags for this post.