جوزف فرث از دانشگاه منچستر انگلیس که هدایت تحقیق را به عهده داشت، گفت: هر چه مبتلایان به روان پریشی جوانتر و یا در مراحل ابتدایی درمان باشند، اجرای یک برنامه ورزشی برای آنها موثرتر خواهد بود. وارد شدن ورزش به رفتارهای روزمره افراد در سنین کمتر، آن را به عادت در طول زندگی بدل می کند و موجب تفاوت های مهمی در وضعیت سلامت فیزیکی و روانی آنها در درازمدت می شود.
افراد جوانی که دچار بیماری روان پریشی می شوند، معمولا با آینده دشواری همچون احتمال بالای برگشت بیماری، بیکاری و مرگ زود هنگام مواجه می شوند و به مصر ف داروهایی نیاز پیدا می کنند که می تواند موجب افزایش سریع وزن شود.
31 فرد 18 تا 35 سال که اولین تجربه روان پریشی را داشتند، در این مطالعه شرکت داشتند. هریک از داوطلبان در این مطالعه از برنامه ورزشی فردی به مدت 10 هفته تحت نظارت یک محقق پیروی کردند و هر هفته 107 دقیقه تمرینات شدیدی را انجام دادند.
بیماران شرکت کننده در برنامه ورزشی در پایان 10 هفته، 27 درصد کاهش بروز علائم روان پریشی داشتند و عملکرد آنها در قیاس با یک گروه کنترل متشکل از هفت بیمار بسیار بهتر بود. گروه کنترل تنها تحت درمان روانی قرار داشتند، اما هیچ برنامه ورزشی نداشتند. بیماران عضو گروه ورزشی همچنین عملکرد مغزی بهتری داشتند و وزن کم کردند.
یک تحقیق قبلی هم نشان داد که ورزش می تواند سبب بهبودی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی شود.
روانپریشی یا سایکوزیس (Psychosis) به معنای وضعیت روانی غیرطبیعی ای است که در روانپزشکی برای بیان حالت «از دست رفتن توانایی تفریق واقعیت از خیال » بکار می رود .
به گزارش ایرنا از پایگاه اینترنتی هلث دی، این مطالعه در مجله اینترنتی Early Intervention in Psychiatry چاپ شد.
کاهش بروز علائم بیماری روان پریشی با ورزش
