برای ورود به بنای مقبره از ساختمان الحاقی جدید ( حسینیه ) و از داخل این ساختمان باید اقدام کرد . سازه جدید و الحاقی یک سالن با پوشش شیروانی است که در ضلع شرقی مقبره ساخته شده است . ورودی بنای الحاقی از سمت جنوب بوده و دو در و سه پنجره در این ضلع نصب شده است .
احتمالاٌ قدمت بنای بقعه با توجه به سبک معماری بنا و مقایسه آن با موارد مشابه قرون 6 و 7 هجری مربوط می شود
بقعه اصلی و قدیمی در سمت غرب این اتاق قرار دارد و ورودی آن نیز از اتاق جدید الاحداث امکان پذیر است .
مقبره اصلی دارای فضایی میانی و حائل بین گنبد خانه و اتاق جدید است که در این اتاق ، هیچ گونه تزئیناتی دیده نمی شود . پس از طی این اتاق به فضای اصلی برج و گنبد خانه می رسیم .
این بنا هشت ضلعی و دارای گنبدی مخروطی ، فلزی و دو پوش است که از خارج مخروطی و از داخل حالت مقعر دارد . کف دیوار های داخلی اتاق مقبره از گچ پوشیده شده و یک نورگیر نیز در ضلع جنوبی کار گذاشته شده است .
در دیوار ضلع جنوب غربی ترک های عمیقی دیده می شود که ظاهراٌ این ترک ها فعال هستند . احتمالاٌ مصالح به کار رفته در این بنا لاشه سنگ و ملاط ساروج بوده ؛ چرا که در قسمت خارجی بنا هنوز آثار این مصالح دیده می شود .
در صفحه 222 کتاب آثار تاریخی فیروزکوه در مورد این بقعه تاریخی چنین نوشته شده است :
« بنای این بقعه شامل یک برج مقبره ای هشت ضلعی است که از داخل عرقچین و از بیرون رک است . در زیر گنبد یک قبر وجود دارد که بر روی آن ضریح چوبی مشبکی قرار داده اند . بر بالای در ورودی گنبد پنجره ای وجود دارد که نورگیر چوبی مشبک در آن تعبیه شده است . در ضلع شرقی بقعه اتاقی شامل دو تویزه و یک جناغی ساخته شده که ورودی به بقعه اصلی محسوب می شود …..
احتمالاٌ قدمت بنای بقعه با توجه به سبک معماری بنا و مقایسه آن با موارد مشابه قرون 6 و 7 هجری مربوط می شود . »
بنای تاریخی درویش ابراهیم یقیمن به شماره 4407 و در تاریخ 30 / 3 / 1380 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است .
گزارش تصویری و تحلیل فنی : احسان محمدحسینی – فاطمه کردی
No tags for this post.