محققان دانشگاه بریگهام یانگ قصد دارند از اندازه کوچک دی‌ان‌ای و قابلیت جفت شدن بازها و همچنین توانایی خودمونتاژی آن‌ها استفاده کرده و آن را برای ساخت سازه‌های مقیاس نانو که در دستگاههای الکترونیکی قابل استفاده هستند، هدایت کنند.
مشکل موجود این است که دی‌ان‌ای رسانای خوبی برای الکتریسیته نیست، از این رو محققان از دی‌ان‌ای به عنوان چارچوب استفاده کرده و سایر مواد را بر روی آن برای ایجاد ابزارهای الکترونیکی مونتاژ می‌کنند.
به گفته محققان، کوچکترین خصیصه بر روی تراشه‌های مورد استفاده کنونی توسط سازندگان دستگاههای الکترونیکی از عرض 14 نانومتر برخوردار بوده و 10 برابر بزرگتر از قطر یک رشته دی‌ان‌ای است. این ویژگی به دی‌ان‌ای اجازه می‌دهد تا در تراشه‌های با مقیاس کوچکتر در آینده نزدیک مورد استفاده قرار بگیرد.
به گزارش ایسنا، این تحقیق در نشست و نمایشگاه سالانه انجمن شیمی آمریکا در سان‌دیگو ارائه شده است.
No tags for this post.