گذر از اقتصاد نفتی به یک اقتصاد مبتنی بر علم و دانش، صرف نظر از قوانین و دستورالعمل ها، نیازمند فرهنگسازی درست و مناسب است. تا زمانی که باور تولیدکنندگان بر استفاده از ظرفیت های علمی دانشگاه های ایرانی قرار نگیرد، ما صرفا مصرف کننده تکنولوژی های دست چندم خارجی خواهیم بود که امکان رقابت در بازارهای داخلی و جهانی را نخواهیم داشت.
وی افزود: هم اکنون بحث دانش بنیان در دستور کار کشور است. ما در بودجه سال گذشته تلاش کردیم به بحث دانش بنیان و شرکت ها و موسسات دانش بنیان قدرت بیشتری ببخشیم. بر این اساس بودجه خاصی البته با توجه به داشته هامان، به این موضوع اختصاص دادیم تا تمام بخش های کشور از جمله اقتصاد، شکل علمی پیدا کنند. من فکر می کنم راه نجات کشور، حرکت در این مسیر است.
منصوری آرانی در پاسخ به این پرسش که از یک قرن گذشته اقتصاد ما مبتنی بر درآمدهای ناپایدار نفتی است که مانع از پویایی آن شده است. آیا اقتصاد دانش بنیان می تواند این خلا را پر کند؟ گفت: بدون شک می تواند. ما تا زمانی که معادن خود را خام فروشی می کنیم و تنها به استخراج از منابع خدادادی و فروش آن بسنده می کنیم، با مشکلات اقتصادی رو به رو هستیم. در حالی که می توانیم این منابع را به انواع دیگر و فرآورده های ارزشمندتر تبدیل کنیم. در کنار این، یک راه دیگر هم داریم و آن، این است که داشته های طبیعت را کنار بگذاریم و به خلق ثروت از دانش بپردازیم. این موضوعی است که نهال آن در کشور ما به آرامی کاشته می شود تا بتوانیم مفاهیم آن را همه گیر کنیم و به صورت فرهنگ دربیاوریم. قاعدتا این کار زمان می برد اما کاری بنیادی و اساسی است که می تواند نجات بخش اقتصاد بیمار مبتنی بر درآمدهای نفتی ما باشد. من فکر می کنم مباحث اقتصاد فارغ از درآمدهای نفتی از جمله اقتصاد دانش بنیان می بایست در اولویت قرار بگیرد.
ایجاد ارتباط بین صنعت و دانش کار دشواری است به این دلیل که اغلب کارآفرینان ما و کسانی که در بخش های تولیدی مشغول فعالیت هستند، با این مفاهیم بیگانه اند و توان ریسک روی موضوعات مبنایی را ندارند
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس تصریح کرد: ایجاد ارتباط بین صنعت و دانش کار دشواری است به این دلیل که اغلب کارآفرینان ما و کسانی که در بخش های تولیدی مشغول فعالیت هستند، با این مفاهیم بیگانه اند و توان ریسک روی موضوعات مبنایی را ندارند. اگر هم توقع داشته باشیم دولت که خود از نظر اقتصادی، نحیف است، بیاید و در این زمینه سرمایه گذاری کند، ره به جایی نخواهیم برد. بنابراین چنانچه بتوانیم مدلی که در کشورهای توسعه یافته پیاده شده و آن ایجاد ارتباط مستقیم بین صنعت و دانشگاه است، در کشور اجرا کنیم، مشکلات ما مرتفع خواهد شد.
وی ادامه داد: در این کشورها، بخش عمده ای از بودجه دانشگاه ها توسط صنعت تامین می شود و طبیعی است که خروجی دانشگاه ها هم آن چیزی است که مد نظر صنعت قرار دارد. اما تا زمانی که این فرهنگ در کشور شکل نگیرد، تولیدکنندگان ما به سختی ریسک می کنند و کمتر به سراغ موضوعات علمی خواهند رفت؛ اگرچه ممکن است خیلی از آنها، افراد علمی و صاحب دانش باشند.
No tags for this post.