نانوذرات اکسید روی و لایه نازک اکسید گرافن را می‌توان روی الکترودهای طلا قرار داد؛ این کار با استفاده از فرآیند اسپری کردن انجام می‌شود. دو لایه اکسید گرافن احیاء شده/ اکسید روی را می‌توان با عملیات حرارتی تبدیل به حسگری برای شناسایی آمونیاک کرد. اکسید گرافن احیاء شده با استفاده از طیف سنجی جذب مرئی فرابنفش و آنالیز طیف‌سنجی فتوالکترون اشعه ایکس (XPS) قابل شناسایی است. در این فرآیند نانوذرات اکسید روی می‌توانند بین نانوورق‌های اکسید گرافن احیاء شده قرار گیرند.
عملکرد فیلم اکسید گرافن احیاء شده خالص با فیلم دولایه اکسیدگرافن احیاء شده/اکسید روی مقایسه شده است. نتایج این مقایسه نشان داد که حسگرهای اکسید گرافن احیاء شده/اکسید روی عملکرد بهتری نسبت به اکسید گرافن دارند.
هرچند این حسگرها دارای مشکل تداخل مولکول‌های آب هستند، اما برای حذف این مشکل باید راهکارهای مناسبی ارائه شود. دلیل عملکرد بالای این حسگر در برابر شناسایی NH3 به دو عامل مختلف نسبت داده می‌شود، اول وجود لایه حاوی نانوذرات اکسید روی و دیگر وجود سطح تماس میان اکسید روی و اکسید گرافن احیاء شده.
به گزارش ستاد توسعه فناوری نانو،محققان این پروژه معتقداند که با استفاده از لایه نازک دولایه‌ای اکسید روی/اکسید گرافن احیاء شده می‌توان NH3 را در دمای اتاق شناسایی کرد.
نانوحسگری برای شناسایی آمونیاک در دمای اتاق
