دکتر نایت، فارغ التحصیل رشته بیوشیمی از دانشگاه کالیفرنیا، طی تز دکتری خود داروهایی برای دیابت تولید کرده است که هم اکنون در فاز کلینیکال هستند. او در دوره فوق دکتری خود در دانشگاه راکفلر، تکنیکی را برای بررسی مولکولی نورون ها در مغز موش ارائه کرد. این تکنیک برای تشخیص و شناسایی جمعیت های جدید نورونی در هیپوتالاموس است که غذا خوردن را کنترل می کنند.
دکتر نایت، در مطالعات خود از " مدار گرسنگی" نام می برد و چگونگی پاسخ نورون ها به گرسنگی را با این عنوان توضیح می دهد. مطالعات آزمایشگاهی بر روی موش هایی که بعد از مدتی گرسنگی تغذیه می شوند، نشان داد که نورون های اصلی دخیل در گرسنگی حتی قبل از خوردن غذا به سرعت غیرفعال می شوند. تا قبل از این مطالعه تصور می شد که احساس گرسنگی در طول خوردن غذا به آرامی و پله پله کاهش می یابد اما مطالعه حاضر، نشان داد که نورون ها به محض دیدن یا بو کردن غذا به حالت غیر فعال در می آیند.
Science of Ageing در این زمینه با دکتر نایت گفتگو کرده است:
در مورد تکنولوژی تشخیص و شناسایی نورون ها بیشتر توضیح دهید؟
این تکنولوژی چندین سال است که مورد استفاده قرار می گیرد. در واقع، در این تکنیک با بررسی فلورسنت ساطع شده توسط نورون ها انجام می گیرد. این نور فلورسنت توسط دستگاهی که در مغز کاشته می شود ثبت می گردد و می توان با مانیتور کردن این دستگاه عملکرد نورون ها را تحت نظر گرفت.
چه نوع از سلول عصبی در مغز هدف قرار می گیرد؟
شما می توانید هر نورونی که مورد نظرتان است را بررسی کنید. چالش اصلی این است که ما شناساگر خاصی برای هر سلول نداریم. ما می دانیم که انی سلول ها وجود دارند اما هویت مولکولی آن ها را نمی شناسیم. با این حال، نورون های مربوط به گرسنگی برچسب های خاصی دارند که می توان آن ها را به طور خاص از دیگر سلول ها متمایز کرد.
تا قبل از این مطالعه تصور می شد که احساس گرسنگی در طول خوردن غذا به آرامی و پله پله کاهش می یابد اما مطالعه حاضر، نشان داد که نورون ها به محض دیدن یا بو کردن غذا به حالت غیر فعال در می آیند.
چه تعداد نورون در مغز موش وجود دارد؟
حدود 75 میلیون نورون در مغز موش وجود دارد. لازم به تاکید است که با اینکه ما تعداد کل نورون ها در مغز موش را می دانیم، اما انواع سلول ها را نمی شناسیم. تعیین انواع نورون ها در مغز یکی از اهداف موسسه تحقیقات مغز رییس جمهور اوباماست.به طور مثال، در هیپوتالاموس، حداقل چند صد نوع مختلف سلول وجود دارد. ما بسیار اندک از این انواع را می شناسیم بنابراین راه درازی در پیش داریم.
آیا مشخص شده است که چرا فعالیت نورونی موش گرسنه که در حال غذا خوردن است، متوقف می شود؟
این موضوع هنوز نامشخص است. به طور کلی، پیش از این تصور می شد که نورون های گرسنگی در طول غذا خوردن هم فعال باقی می مانند و فعالیت آن ها به آهستگی با اتمام غذا پایین می آید. اما داده های ما خلاف این موضوع را نشان می دهد. به نظر می رسد که هنگامی که موش غذا را می بیند، نورون های گرسنگی از فعالیت باز می مانند اما موش علاقه به خوردن را از دست نمی دهد. حتی علاقه به خوردن هم در موش بیشتر می شود. این یک پارادوکس است.
تصویر پیش روی شما از نتایج این مطالعات چیست؟
چاقی بدون شک یکی از مشکلات عمده است. برای درمان چاقی، ما باید مکانیسم های کنترل تغذیه را بهتر بشناسیم تا بتوانیم شرایط ایده آل را فراهم کنیم. واضح است که مغز ارگان اولیه برای تنظیم انرژی بدن است اما ما بسیار کم درباره مغز اطلاع داریم. اطلاعات ما نمی تواند به کشف دارویی برای چاقی بیانجامد اما دانش لازم برای درک چگونگی عملکرد داروها در آینده را به ما می دهد.
منبع: SAGE
مترجم: نازنین محبعلی
No tags for this post.