با این حال، تا زمانی که انرژی‌های تجدیدپذیر در مقیاس بزرگ به راه بیفتند و قابلیت ذخیره انرژی را داشته باشند زغال به تامین بخش بزرگی از انرژی جهان ادامه می‌دهد.
فقط کافیست به کشورهایی همچون چین و هند نگاهی بیندازید و ببینید در عین حال که این کشورها تمایلات و گرایش‌های طبیعت دوستانه‌ای دارند اما هر دو آن‌ها هنوز به سوزاندن توده‌های عظیم این ماده سیاه آلاینده ادامه می‌دهند.
یک راه حل میانی این است که زغال را به سوخت تمیزتری تبدیل کنیم. مشکل فقط این نیست که سوزاندن این ماده موجب آزاد شدن گازهایی مثل CO2 می‌شود که گرمایش جهانی را در پی دارد، بلکه زغال سرشار از آلاینده‌هایی همچون جیوه، سولفور و ذرات معلق آلاینده است که مشکلات حاد و مزمن برای سلامتی به دنبال دارد.
تکنولوژی‌های جدید در زمینه پاکسازی زغال به دنبال روش‌هایی هستند که این سوخت را به ماده کم ضررتری تبدیل کنند. با استفاده از خشک کردن زغال می‌توان به طور خود به خود ارزشBTU آن را افزایش داد. اگر یک واحد زغال انرژی بیشتری تولید کند، در نتیجه نیروگاه‌ها به سوزاندن زغال کمتری برای تولید انرژی مورد نیاز خود خواهند پرداخت و به این ترتیب آلاینده و گازهای گلخانه‌ای کمتری تولید می‌شود.
در این روش محققان ناخالصی‌های موجود در زغال را با حرارت دهی از بین می‌برند. فلزات سنگین همچون جیوه نیز از آن گرفته می‌شود و به این ترتیب سوختی در دسترس کارخانه‌ها و نیروگاه‌ها قرار می‌گیرد که در صورت سوزانده شدن، آلودگی کمتری تولید می‌کند.
به گزارش ایسنا ، محققان موسسه تکنیکی و تخصصی کربن (CCTI ) در آمریکا بر این باورند که با استفاده از تکنولوژی‌های جدید در تغییر و تبدیل شیمیایی مواد، می‌توان زغال را به سوخت پاکتری تبدیل کرد و به این ترتیب اثرات سوء آن را کاهش داد.
No tags for this post.