معاون پژوهشی جهاددانشگاهی استان گیلان، فرصت ذخیرهسازی و نگهداری خون بندناف نوزاد را برای والدین محدود دانست و خاطرنشان کرد: بهتر است زوجین در اواخر ماه هشتم بارداری یا اوایل ماه نهم برای انجام مراحل اولیه خونگیری به بانکهای خون بندناف مراجعه کنند.
دکتر سید محسن نساج، در گفتوگو با ایسنا ، با بیان اینکه خون بندناف یک منبع باارزش و غنی از سلولهای بنیادی، بلوکهای ساختمانی خون و سیستم ایمنی است، اظهار کرد: امروزه والدین زیادی در سراسر دنیا به کمک بانکهای خون، آن را به عنوان پشتوانه سلامت فرزندان خود در آینده حفظ و نگهداری میکنند.
وی با اشاره به ماهیت خون بند ناف، افزود: خون بندناف که به عنوان خون جفتی شناخته شده است، خونی است که در جنین در حال تکوین داخل رحم جریان دارد و مشخص شده است که سلولهای بنیادی موجود در آن در بازسازی و ترمیم بافتهای مختلف بدن به دنبال آسیب و جراحت موثر بوده و میتوانند به درون بافتهای آسیبدیدهای که بخش عمده سلولهای آنها از بین رفته است، پیوند زده شده و به ترمیم و رفع نقص در آن بافت بپردازند.
معاون پژوهشی جهاددانشگاهی گیلان، سلول بنیادی را یک سلول با توانایی ایجاد سلولهای اعضای مختلف بدن از جمله سلولهای خونی، قلبی، عصبی، غضروفی و سایر سلولها دانست و تصریح کرد: سلول بنیادی در طول دوره رشد جنینی پرورش یافته و به سلولهای بالغ و خاصی تبدیل میشود. در حال حاضر سلولهای بنیادی برای درمان یا بهبود بیش از 70 نوع بیماری از جمله اختلالات خونی چون تالاسمی، نقص سیستم ایمنی، انواع سرطانها(به ویژه سرطان خون)، بیماریهای ژنتیکی، ضایعات مغزی، کبدی، عصبی، دیابت، آلزایمر، ام.اس و… موثر است و این در حالی است که با ذخیرهسازی خون بندناف و سلولهای بنیادی علاوه بر قطع وابستگی کشور به خارج میتوان بسیاری از هزینههای درمانی را نیز کاهش داد و شرایط درمان کاملتری را برای بیماران فراهم آورد.
دکتر نساج با بیان اینکه تا چند سال پیش بندناف و جفت بعد از زایمان به عنوان یک زباله بیولوژیکی دور انداخته میشد، عنوان کرد: امروزه طی یک فرایند غیرتهاجمی و بدون درد و بلافاصله بعد از زایمان، مقداری خون موجود در بندناف و جفت که نباید کمتر از 30 میلیلیتر باشد در عرض چند دقیقه توسط خونگیرهای آموزش دیده بانک خون جمعآوری و به کیسههای خون منتقل میشود. خونگیری به روش داخل رحمی که در آن احتمال لخته شدن خون، پارگی جفت و تداخل خون مادر و نوزاد کمتر است نیز برای جمعآوری خون بندناف به کار میرود.
معاون پژوهشی جهاددانشگاهی گیلان، فرصت ذخیرهسازی و نگهداری خون بندناف نوزاد را برای والدین محدود دانست و خاطرنشان کرد: بهتر است زوجین در اواخر ماه هشتم بارداری یا اوایل ماه نهم برای انجام مراحل اولیه خونگیری به بانکهای خون بندناف مراجعه کنند. هرچند نهایت زمان نگهداری خون بندناف از نظر تئوری همچنان مورد سوال است، اما نتایج آزمایشهای انجام شده روی نمونههایی که 20 سال بعد از انجماد مورد بررسی قرار گرفتهاند گویای سالم بودن نمونهها بوده و توانایی بازسازی مجدد سیستم خونساز را داشتهاند.
وی با بیان اینکه خون بندناف به صورت جداگانه برای هر شخص منجمد میشود، گفت: این خون علاوه بر اینکه برای خود نوزاد در بزرگسالی به راحتی قابل استفاده است، در صورت اجازه صاحب خون میتواند برای خواهر، برادر، پدر و مادر و حتی اقوام نزدیک نوزادی که خون بندناف از او گرفته شده است (چنانچه HLA آنتیژن لکوسیت انسانی خون آنها تا حدودی با هم همخوانی داشته باشد) مورد استفاده قرار گیرد.
دکتر نساج به محدودیتهای استفاده از سلولهای بنیادی موجود در خون بندناف اشاره کرد و یادآور شد: بهتر است مادر ضمن برخورداری از سلامت کامل، بیش از 18 سال سن داشته باشد. همچنین افرادی که به هر دلیلی از اهدای خون معاف هستند(مانند مبتلایان به بیماری هپاتیت B، C، سیفیلیس و ایدز)، کسانی که طی یک سال گذشته مبتلا به سرخجه، آبله مرغان، توکسوپلاسموز، تبخال و… شدهاند و افرادی که در این مدت شیمیدرمانی کرده، سابقه خالکوبی داشته و یا هورمون دریافت کردهاند، نمیتوانند جهت ذخیرهسازی خون بندناف اقدام کنند.
No tags for this post.