نزدیک به هشت درصد از دی. ان. ای انسان تشکیل شده از ویروس‌هایی است که طی سالیان، نسل‌های ما قبل او را آلوده کرده است. تا به امروز گمان بر این بود که این بخش از دی. ان. ای نقش زیستی مهمی را در بدن بر عهده ندارد ولی طی مطالعه‌ای جدید که توسط پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی اوتاه (Utah) انجام گرفت نشان داده شد که قسمت‌های کوچکی از دی. ان. ای ویروسی که در ژنوم انسان قرار دارند جزو اجزای اصلی سیستم ایمنی ذاتی او به شمار می‌روند.
سیستم ایمنی ذاتی اولین سیستم دفاعی بدن در مقابل پاتوژن‌ها و ویروس‌ها بوده و عملکردی بر پایه پاسخی همانگ شده از خود نشان می‌دهد. زمانی که عاملی بیرونی بدن را آلوده می‌کند سلول‌ها اینترفرون را به عنوان نوعی زنگ خطر بی‌صدا از خود آزاد می‌کنند. این عمل سبب فعال شدن تعداد زیادی ژن در سلول‌های همجوار می‌شود که وظیفه آنها حمله به عوامل بیرونی است. طی مطالعه انجام شده پژوهشگران دریافتند که با ترشح اینترفرون هزاران هزار ویروس پس‌گرد درون زا نیز همراه با دیگر ژن‌ها فعال می‌شوند ولی از آنجایی که از زمانی که برای اولین بار وارد بدن نسل‌های پیشین انسان شده‌اند مدتی طولانی می‌گذرد خاصیت ویروسی آنها خنثی شده است. لازم به ذکر است که محل این ویروس‌ها کاملا انتخاب شده و در نزدیکی ژن‌هایی است که در سیستم ایمنی بدن نقش دارند.
پس از مشاهده تاثیری که ترشح اینترفرون بر این بخش از دی. ان. ای دارد، پژوهشگران آزمایشی را برای شناخت نقش این ویروس در سیستم ایمنی به انجام رساندند. آنها طی این آزمایش تعدادی از این توالی ویروسی را که هر کدام همجوار یک ژن فعال در سیستم ایمنی بودند جدا کرده و نتیجه را مورد بررسی قرار دادند. پژوهشگران دریافتند که ژن‌های ایمنی همجوار سلول‌های جهش یافته‌ای که فاقد این ویروس هستند با ترشح اینترفرون فعال نمی‌شوند و در نتیجه نقش این ویروس‌ها در فعال سازی آنها امری ضروریست.
علاوه بر این، وقتی سلول‌های نزدیک به ژن دفاعی AIM2 در حالیکه فاقد دی. ن. ای ویروسی هستند مورد حمله عوامل خارجی قرار بگیرند قابلیت خود را در مقابله با این عوامل از دست خواهند داد. وجود این ارتباط در ژن‌های ایمنی دیگر پژوهشگران را به این نتیجه رساند که در نبود دی. ان. ای ویروسی ایمنی سلولی بدن انسان مختل شده و توانایی دفاعی خود را از دست می‌دهد. به عقیده پژوهشگران نقش ایمنی این ویروس‌ها قابل توجیه بوده و ریشه در سیر تکاملی انسان دارد. از آنجایی که تاکتیک‌های حمله پاتوژن‌ها همواره در حال تغییر است بدن انسان طی تکامل نسل به نسل، از ژن‌های آلوده به ویروس پیشین برای مقابله با حمله پاتوژن‌های آینده استفاده می‌کند.
منبع: مجله Science
ترجمه: الهام حق رضایی
No tags for this post.