دکتر خویی با بیان اینکه هزینه دارو مدت ها بعد از فروش از سوی شرکت های بیمه گذار به داروخانه ها پرداخت می شود، ادامه داد: «ما مسئله ای بنام حق فنی را نادرست تعریف کرده ایم؛ درحالیکه این هزینه ناظر بر خدمات دارویی است.»وی گفت: «اگر فرض را بر این بگذاریم که دارو کالایی است مثل نان که فقط در داروخانه به فروش می رسد، این پیش فرض ها درست است ولی چرا در بسیاری کشورهای پیشرفته ی دنیا شغل داروساز در داروخانه بسیار پردرآمد است؟!»
خویی در توضیح این مطلب افزود: «در بسیاری نقاط دنیا داروساز اجازه ورود به فرآیند درمان بیمار را دارا است که ما در ایران این اجازه را نداریم که به معنای فقدان مسئولیت داروساز نیست.»
وی در عین حال بر اصلاحات مکرر نسخه پزشکان از سوی داروسازان اشاره کرد و گفت: «داروهای داروخانه ای دنیا مرتب در حال افزایش است و یکی از حلقه های زنجیر نظام سلامت نیز داروساز است که خدمات را به مردم ارائه می دهد.»خویی برداشت دارو از قفسه داروخانه و در اختیار بیمار گذاشتن را تلقی نادرستی از تخصصِ داروسازان عنوان کرد و افزود: «مبلغ ناچیزی که مردم برای [حق فنی] دارو پرداخت می کنند، دغدغه مردم نیست که متاسفانه به مسئه ای مهم در ماه های اخیر بدل شده است.»
به گزارش رادیو گفت و گو، همچنین دکتر افاضلی، کارشناس دارو با اشاره به برخی تداخل های دارویی در نسخه پزشکان، بر اهمیت عملکرد پزشکان داروساز در داروخانه ها تاکید کرد.
وی افزود: «اگر به این امر همچون یک کالای خوراکی بنگریم، هزاران مشکل برای جامعه ایجاد شده و حضور دکتر داروساز در داروخانه لزومی نخواهد داشت.»افاضلی گفت: «الزاما مسئولان فنی داروخانه ها سرمایه گذار نیستند و ممکن است فردی دیگر داروخانه را تاسیس نماید؛ بنابراین این مبلغ به سود سرمایه گذاری باز می گردد که کفاف هم نمی دهد.»
No tags for this post.