مطالعه ای در مرکز سرطان دانشگاه کلرادو پیش ساز های اولیه سلول های T در لوکمیای لنفوبلاستیک حاد(ETP-ALL) را مدل سازی کرده و نشان داده است که غیرفعال کردن ژن EZH۲ به عنوان یک عامل سرطانی می تواند، هدفی درمانی برای این بیماری باشد.حدود ۱۵ درصد «لوکمیاهای لنفوبلاستیک» حاد در کودکان از پیش سازهای سلول هایT ایجاد می شوند و مطالعات نشان داده است که بیماران مبتلا به این بیماری نیازمند درمان های هدفمندتر و شدیدتر هستند.
از آن جایی که این شکل از بیماری مجددا عود می کند یا به درمان های موجود پاسخ نمی دهد، درمان آن بسیار مشکل است. در سال ۲۰۱۲ مطالعه ای در Nature نشان داد که ETP-ALL موتاسیون های فراوانی را در مولکول های واسطه در رشد و سیگنال های بقا نشان می هد و بیش از ۴۰ درصد ETP-ALL ها تغییرات غیرفعال کننده ای در ژن EZH۲ دارند.
فقدان عملکرد EZH۲می تواند منجر به فعالسازی پروتئینی دیگر به نام PRC۲شود. با این حال، این که چگونه موتاسیون های منجر به از دست دادن عملکرد در PRC۲ به رشد لوکمیا کمک می کنند تا کنون مشخص نشده و این مطالعه جدید در مرکز سرطان کلرادو به درک این مطلب کمک کرده است.
پیش از این مشخص شده بود که بیماری ETP-ALL دارای بیان ژنی شبه سلول های بنیادی هستند و در این مطالعه نیز محققان نشان دادند که تمایز سلول های بنیادی به سلول های خونی تخصص یافته تا حدی به EZH۲/PRC۲ بستگی دارد که به طور مستقیم فقدان عملکرد PRC۲ را به پروفایل بیان ژنی شبه سلول های بنیادی ربط می دهد.
محققان دریافته اند که این سلول های شبه بنیادی دلیل تشخیص ضعیف لوکمیای حاد هستند. اما از دیگر عواقب غیر فعالسازی EZH۲ افزایش رشد و سیگنالینگ های بقا است. در بافت های سالم، اینترلوکین۶ سیگنالی برای رشد سلول ایجاد می کند.
در سلول های ETP-ALL، سلول ها شدیدا به اینترلوکین۶ حساس هستند و این امر منجر به رشد بیش از حد این سلول ها در مقایسه با سلول های سالم می شود. با توجه به آن چه گفته شد محققان درصدد هستند که از EZH۲ و غیرفعالسازی آن به عنوان هدفی برای درمان لوکمیا استفاده کنند.