دانشمندان ناسا در جریان مطالعات روی دو فضانورد دوقولو، با فرستادن یکی از آنها به ایستگاه فضایی بین المللی، به بررسی فرضیه اثرات احتمالی سفرهای بلند مدت فضایی روی بدن انسان پرداختند.
دانشمندان با انتخاب مارک و اسکات کلی دو برادر فضانورد دوقولو و فرستادن اسکات به ایستگاه فضایی بین المللی بمدت 342 روز و نگه داری مارک بعنوان نمونه کنترل به آزمایشات روی تغییرات بر بدن این دو فضانورد پرداختند.
آزمایش فوق که در حدود یک سال بطول انجامید با ارسال نمونه های خونی از فضانورد مستقر در ایستگاه فضایی بین المللی و مقایسه آن با نمونه های خونی برادر وی در زمین ادامه یافت.
در جریان این مطالعات، 10 آزمایش رسمی روی این دو فضانورد انجام گرفت که 6 مورد آن در خصوص تغییرات سلولی در اثر نیروی جاذبه پایین در فضا، مواجه با سطح بالای تشعشعات و دیگر فرایندهای مرتبط با محیط فضا و همچنین اثرات فضا در پیر شدن بدن، تغییرات ژنتیکی و ایمنی بدن در سفرهای بلند مدت فضایی بوده است.
طبق مقایسات انجام گرفته ،یکی از اولین تغییرات بوجود آمده در فضانورد در بازگشت به زمین رشد 5 سانتیمتری قد وی نسبت به برادر دوقولوی خود در طول 342 روز اقامت در ایستگاه فضایی بین المللی بوده است.
به گزارش ایرنا،اندرو فینبرگ، دانشمند دانشگاه پزشکی جان هاپکینز پیش از سفر بلند مدت این فضانورد اذعان داشته است با توجه به اینکه این آزمایشات تنها روی یک نمونه انجام گرفته است تمام تغییرات صورت گرفته نمی تواند مستقیما به سفر بلند مدت این فضانورد مرتبط باشد و به این خاطر این آزمایشات نمی تواند بعنوان سند علمی تلقی شود.