روستای اوجان در نزدیکی رودخانه شاهرود قرار داشته و تنها در فصول گرم سال دارای سکنه است . بقعه تاریخی امامزاده ابراهیم ، قدیمی ترین بنای این ناحیه محسوب می شود و در اطراف بقعه قبرستان روستا قرار دارد . بنا شامل یک ایوان ستون دار با سه ستون چوبی و گنبد خانه است. سقف بنا شیروانی ، فلزی و جدید بوده و دیواره ها از لاشه سنگ و اندود کاه و گل ساخته شده است. در دیواره رو به روی ایوان ورودی بنا ، دو طاقچه وجود دارد که طاقچه سمت چپ دارای تزئینات ساده و ابتدایی مقرنس است.
در اطراف امامزاده قبرستان وسیعی وجود دارد که متعلق به قرون اولیه اسلامی بوده و در حال حاضر نیز در آن تدفین انجام می گیرد . بر اساس مندرجات موجود در پرونده ثبتی این بنا در سازمان میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری کشور ، قدمت مقبره امامزاده به قرون هفت و هشت هجری بازمی گردد .
ورودی بقعه در سمت غرب این ایوان قرار دارد و ورود به گنبد خانه از طریق مدخلی به ارتفاع 80/1 متر و فاقد قوس امکان پذیر است.
پلان بنا از داخل هشت ضلعی است که در هر ضلع آن یک طاق نما اجرا شده است و در داخل طاق نمای دوم از سمت راست ، یک دالان وجود دارد که امروزه مسدود شده و احتمالاً مدخل دیگر بنا محسوب می شده است .
روبه روی در ورودی و متمایل به سمت چپ ، یک نورگیر دالان مانند تعبیه شده و ضریح امامزاده چوبی و فاقد تزئینات است . در بخش ساقه داخلی گنبد دو تیرک چوبی در جهات شمال به جنوب به صورت موازی برای مهار رانش گنبد کار گذاشته شده است .
در خصوص شجره نامه این امامزاده باید گفت که بر اساس مستندات موجود در اداره اوقاف، ایشان فرزند محسن فرزند امام موسی کاظم (ع) هستند .
در اطراف امامزاده قبرستان وسیعی وجود دارد که متعلق به قرون اولیه اسلامی بوده و در حال حاضر نیز در آن تدفین انجام می گیرد . بر اساس مندرجات موجود در پرونده ثبتی این بنا در سازمان میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری کشور ، قدمت مقبره امامزاده به قرون هفت و هشت هجری بازمی گردد .
بنای تاریخی امامزاده ابراهیم روستای اوجان به شماره 7242 و در تاریخ 12/11/1381 در فهرست آثار تاریخی ایران به ثبت رسیده است .
گزارش تصویری و تحلیل فنی : احسان محمدحسینی – فاطمه کردی
No tags for this post.