این گونه سنجاقک که Pantala flavescens نام دارد، می‌تواند بین ۱۴ تا ۱۸ هزار کیلومتر را برای یافتن مکان مناسب تخم‌گذاری پرواز کند.
رکوردداران قبلی در بین حشرات، در طول یک سال می‌توانستند نهایتا ۸۰۰۰ کیلومتر را بپیمایند. در کل طولانی‌ترین مهاجرت بین همه‌ی حیوانات را «پرستوی دریایی شمالگان» (Arctic Tern) دارد که می‌تواند سالیانه ۴۰ هزار کیلومتر پرواز کند.
دانشمندان شک کرده بودند که ممکن است سنجاقک‌هایی که در مکان‌های مختلف دنیا دیده می‌شوند، در حقیقت متعلق به یک جمعیت بزرگ هستند. مقاله‌ی جدیدی که در PLOS ONE منتشر شده این ایده را تایید می‌کند. دانشمندان با استفاده از نمونه‌برداری‌هایی که در آمریکای شمالی، آمریکای جنوبی و آسیا انجام دادند، توانستند ژنتیک این حشرات را آنالیز کنند. آن‌ها متوجه شدند که سنجاقک‌های گونه‌ی P.flavescens که در ایالت تگزاس آمریکا و هندوستان وجود دارند، به طرز شگفت آوری پروفایل ژنتیکی شبیه به هم دارند. این بدین معنیست که سنجاقک‌ها برای تخم‌گذاری باید فواصل خیلی زیادی را طی کنند.
سنجاقک‌ها می‌توانند به کمک بال‌های بزرگ خود این کار را انجام دهند. این بال‌های بزرگ به سنجاقک‌ها کمک می‌کند در ارتفاع ۱۰۰۰ متری از سطح زمین روی جریان‌های هوا سوار شوند و همان‌جا از پلانکتون‌ها و حشرات کوچک معلق در هوا تغذیه کنند. پژوهشگران هنوز نتوانسته‌اند مسیرهای سفر سنجاقک‌ها را شناسایی کنند چرا که ابزارهای مکان‌یابی فعلا خیلی بزرگ هستند و نمی‌توان آن‌ها را روی سنجاقک‌ها سوار کرد.
منبع:دیجی کالا
No tags for this post.