دی اکسید منگنز از جمله موادی است که به طور عادی در طبیعت یافت می شود و انسان ها از دوران گذشته تا کنون با توجه به رنگ دی اکسید منگنز از آن به عنوان رنگدانه استفاده می کردند. به طور مثال برخی از نقاشی های غار لاسکو در فرانسه با رنگدانه ها یی که از منگنز به دست آمده ترسیم شده است .
استفاده از دی اکسید منگنز به عنوان ماده آتش زا که امروزه از آن در ساخت کبریت ها استفاده می شود از دوران نئاندر تال ها رایج بوده و این تجربه پس از هزاران سال به عصر حاضر انتقال پیدا کرده است.
در جدید ترین پژوهش های انجام شده در دانشگاه لیدن فرانسه ، محققین دریافتند که در حدود 50 هزار پیش نئاندرتال ها استفاده های متفاوتی از این ماده می کردند . در حفاری های جدید این سایت باستانشناسی محققین به تکه های کوچک سیاه وسفید ی از اکسید منگنز برخورد کردند که برای رنگ آمیزی از آن ها استفاده شده است . در ادامه این تحقیقات مشخص شد که اکسید منگنز درآن زمان به عنوان تسهیل کننده تولید آتش مورد استفاده قرار می گرفته است . به طور کلی دی اکسید منگنز احتراق را تشدید می کند و در آن دوران نیز نائندرتال ها از این روش برای تولید آتش استفاده کرده و پودر منگنز را به عنوان جایگزینی مناسب برای چوب و زغال مورد استفاده قرار می دادند. نکته شگفت انگیز در این میان دانش و بینش نئاندر تال ها در استفاده از دی اکسید منگنز به عنوان جایگزین چوب است که باعث صرفه جویی در زمان وانرژی آن ها می شده است .
در پایان میتوان چنین نتیجه گیری کرد که استفاده از دی اکسید منگنز به عنوان ماده آتش زا که امروزه از آن در ساخت کبریت ها استفاده می شود از دوران نئاندر تال ها رایج بوده و این تجربه پس از هزاران سال به عصر حاضر انتقال پیدا کرده است.
منبع : Universiteitleidan
ترجمه: احسان محمدحسینی
No tags for this post.