استخوان اسفنجی، استخوان نزدیک مفاصل است و در مهره های ستون فقرات یافت می شود. در این استخوان ها که تراکم کم و خلل و فرج فراوان دارند، فضاهای توخالی در بین تیغه های استخوانی وجود دارد که حاوی مغز استخوان است. محققان متوجه شدند که این استخوان زمانی که می شکند، استحکام خود را حفظ می کند، ترمیم می شود و ساختار خود را باز می یابد.
زمانی که بیشتر اشیا می شکنند، قطعات آنها از هم جدا شده و عملکرد مکانیکی خود را از دست می دهند. مهندسان برای استحکام قطعات خودرو و هواپیما تدابیری را روی سطوح آنها اعمال می کنند تا مانع از ترک خوردن سطوح و در نهایت شکستگی قطعه شوند.
اما به گفته محققین دانشگاه کرنل، وضعیت استخوان اسفنجی در بدن انسان متفاوت است، به این معنی که سطح این نوع استخوان نرم و داخل آن شکننده تر است و همین ویژگی به آن امکان می دهد که ترک ها را به مناطقی هدایت کند که کمترین میزان آسیب پذیری دارند و در نهایت استخوان می تواند ساختار خود را به سرعت بازیابد.
مقاله تحقیق در خصوص استخوان اسفنجی و خواص ترمیمی آن در مجله PNAS منتشر شد.
به گزارش ایرنا از خبرگزاری یونایتدپرس، پیش از این محققان تصور می کردند که این استخوان شبه فوم تنها برای جذب و کاهش فشار حاصل از ضربات وارد شده کارایی دارد اما تحقیق اخیر نشان می دهد که این استخوان برای روند درمانی و ترمیمی نیز حیاتی است. این یافته ها همچنین می تواند در مقوله درمان و پیشگیری از پوکی استخوان کارآیی داشته باشد.