ادم ماکولای دیابتی هنگامی بروز می کند که عروق خونی درون شبکیه به دلیل افزایش مزمن قند خون در افراد دیابتی تخریب می شود.
تخریب عروق شبکیه باعث تورم ماکولا می شود که در مرکز شبکیه قرار دارد و دید دقیق و مرکزی را کنترل می کند. تورم ماکولا می تواند به کاهش شدید بینایی یا نابینایی در این افراد منجر شود.
این مطالعه دو ساله نشان داد که استفاده از داروی Eylea برای بیماران مبتلا به ادم ماکولای دیابتی با بدترین حدت بینایی نتایج بهتری در اولین سال درمان در قیاس با داروی 'آواستین' ارائه می دهد.
در این تحقیق مشخص شد که برای بیماران مبتلا به کاهش خفیف بینایی، تاثیر داروی Eylea تقریبا به اندازه سایر داروهایی است که برای ادم ماکولای دیابتی استفاده می شوند، اما به خاطر کم عارضه تر بودن احتمالی آن، گزینه بهتری برای پزشکان است.
ادم ماکولای دیابتی موجب تارشدگی در ماکولا، بخشی از شبکیه چشم می شود که برای دید مرکزی استفاده می شود. تارشدگی ماکولا ناشی از نشت مایع از رگ های خونی به شبکیه است که از عوارض دیابت محسوب می شود.
این بیماری پیشرونده با تزریق یکی از چندین داروی موجود به داخل چشم درمان می شود. ترزیق این داروها مانع ترشح ماده ای به نام فاکتور رشد اندوتلیال عروقی می شود؛ این فاکتور رشد، رشد غیر طبیعی عروق خونی و نیز نشت را افزایش می دهد.
اداره نظارت بر غذا و داروی آمریکا سال گذشته مصرف داروی Eylea را برای بیماران مبتلا به ادم ماکولای دیابتی تایید کرد.
براساس نتیجه این مطالعه بالینی دو ساله، زمانی که میزان کاهش حدت بینایی بیمار، متوسط یعنی 40/20 و یا حتی بهتر است، داروی Eylea و یا Lucentis چندان مزیتی نسبت به آواستین ندارد، اما تاثیر درمانی Eylea برای بیمارانی با حدت بینایی 50/20 یا وخیم تر، از داروهای Lucentis و آواستین به مراتب بیشتر است.
به گزارش ایرنا از خبرگزاری یونایتدپرس،نتایج این مطالعه در مجله Opthamology منتشر شده است.
درمان کاهش بینایی ناشی از دیابت با یک داروی موثرتر
