پروفسور شفیق الاسلام (Shafiqul Islam) روز سه شنبه درحاشیه نشست بین المللی دیپلماسی آب برای احیای دریاچه ارومیه در گفت وگو با ایرنا اظهارکرد: برای احیای این دریاچه باید 2 برنامه کوتاه مدت و بلند مدت به طور مداوم اجرایی و در این مسیر نباید به برنامه ها، مقطعی نگریسته شود.
این استاد دانشگاه تافتس آمریکا افزود: موضوع دریاچه ارومیه یک فرایند یا پروسه ای نیست که در آن دولت و کشاورزان در مقابل یکدیگر قرار گیرند بلکه به این موضوع باید دوسویه نگریسته شود و اینکه در این خشکسالی و احیا چه سود و زیانی به کشاورزان و دولت خواهد رسید.
پرفسور شفیق ادامه داد: باید با توسعه محدوده کار به این موضوع به صورت فرا منطقه ای نگاه شود و از تمامی ظرفیت ها و پتانسیل ها برای احیای آن استفاده کرد.
وی با اشاره به پروژه احیای دریاچه آرال اظهار کرد: این دریاچه که همه فکر می کنند به طور کامل مرده است در واقع چنین نیست و از اواسط دهه نود احیای آن شروع و اکنون به شرایط قابل قبولی رسیده و برنامه احیای آن همچنان ادامه دارد.
استاد دانشگاه تافتس آمریکا اظهار کرد: اگر در دریاچه ارومیه هم با استفاده از تجربیات مشابه برنامه ای بلند مدت در نظر گرفته شود این دریاچه احیا خواهد شد.
دریاچه ارومیه با پنج هزار کیلومتر مربع وسعت بزرگترین آبگیر فلات ایران است که در 2 دهه اخیر به دلیل خشکسالی ها، بهره برداری بی رویه از آبهای زیرزمینی، ایجاد سدهای مخزنی و افزایش متوسط دمای هوا با کمبود شدید آب روبرو شده است؛ در زمان حاضر دو سوم از وسعت این دریاچه به شوره زار تبدیل شده است.
دریاچه ارومیه، بزرگترین دریاچه داخلی ایران و دومین دریاچه آب شور دنیاست. آب این دریاچه بسیار شور و بیشتر از رودخانه های زرینه رود، سیمینه رود، تلخه رود، گدار، باراندوز، شهرچای، نازلو و زولا تغذیه می شود. عمیق ترین نقطه این دریاچه 16 متر بود.
این دریاچه چند سالی است با بحران خشکی مواجه شده و بیش از 95 درصد آب خود را از دست داده است، اکنون ستاد احیای دریاچه ارومیه با تصویب 26 پیشنهاد در قالب مصوبه ای تلاش می کند این حوضه آبی ارزشمند را نجات دهد.
نشست بین المللی آب برای احیای دریاچه ارومیه روز سه شنبه با حضور دانشمندان آب جهان اسلام در دانشگاه تبریز برگزار شد.